Αγαπητοί αναγνώστες, η Πρωτοβουλία Κατοίκων Ελευθερίου-Κορδελιού-Ευόσμου μου έκανε την τιμή να την εκπροσωπήσω προβάλλοντας δημόσια τις θέσεις της σχετικά με τον αγώνα μας ενάντια στις προθέσεις της Δημοτικής Αρχής για την απεμπόληση του πάρκου ΘΕΠΑΝ (παλαιά κοιμητήρια).
Όπως είναι φυσικό η Διοίκηση έστρεψε τα βέλη της προς το πρόσωπό μου και ο Αρμόδιος Αντιδήμαρχος ανέλαβε τον ρόλο της στοχοποίησής μου.
Επανειλημμένα μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, με ¨άρθρα¨ του και σε τηλεοπτική παρουσία με περιέλουσε με διάφορους χαρακτηρισμούς τους οποίους, σε μια σειρά από σημειώματα, θα προσπαθήσω, έναν προς έναν, να τους αναλύσω και να τους αποδομήσω.
Ήδη έχω σχολιάσει εμμέτρως τις τοποθετήσεις του. Όμως εκείνος, παρότι επαίρεται ότι, εκτός από τις αμέτρητες ικανότητές του και την οικονομική του ευρωστία, είναι προικισμένος με ευγλωττία και υψηλής στάθμης παιδεία, δυστυχώς δεν μπόρεσε να αντιληφθεί τι σημαίνει πολιτική σάτιρα. Γι’ αυτό θα χρησιμοποιήσω πεζό λόγο.
Σήμερα, λοιπόν, θα ασχοληθώ με τον χαρακτηρισμό ΜΙΣΘΟΣΥΝΤΗΡΗΤΟΣ.
Με αυτόν τον όρο ο Αρμόδιος εκφράζει το έντονο αρνητικό συναίσθημα που αισθάνεται η Δημοτική Αρχή για όσους και όσες ζουν από το μισθό τους. Φανταστείτε την αποστροφή που νοιώθουν οι Διοικούντες για όσους αμείβονται με τον κατώτατο μισθό και ζουν στο όριο της φτώχειας και πόσο μάλλον για τους υποαπασχολούμενους, τους περιστασιακά εργαζόμενους και τους άνεργους που βρίσκονται κάτω από αυτό το όριο.
Για πρώτη φορά στα χρονικά βρέθηκε Αντιδήμαρχος στις Δυτικές Συνοικίες να εκφράσει τόσο κυνικά ότι αυτός βρίσκεται στην άλλη όχθη, των εχόντων, αποκαλύπτοντας τον ταξικό ρατσισμό των διοικούντων.
Από τη μία μεριά οι Μπρούκληδες και από την άλλη η πλέμπα. Οι Μπρούκληδες οι οποίοι είναι ένα εκρηκτικό μίγμα ξεθωριασμένου νεοπλουτισμού και νοσηρού επαρχιωτισμού. Ως ακόλουθοι βουλευτών, χειροφιλητές Μητροπολιτών, και κόλακες επιχειρηματιών φωτογραφίζονται μαζί τους για να εμπλουτίσουν τα βιογραφικά τους έχοντας την ψευδαίσθηση, οι άμοιροι, ότι ανήκουν στην άρχουσα τάξη. Κι όλα αυτά για να αναρριχηθούν στην εξουσία, για ένα αξίωμα, γιατί μόνο τότε αισθάνονται ότι είναι κάποιοι, αλλιώς οι περισσότεροι ασήμαντοι, χωρίς έρμα, θα περνούσαν απαρατήρητοι.
Γι’ αυτό να μη μας φαίνεται παράξενο ότι είναι ευάλωτοι στις ορέξεις των οικονομικά, και πολιτικά δυνατών, αφού αλληθωρίζουν προς τα εκεί. Μακριά από αυτούς η πλέμπα, τα μιάσματα.
Γι’ αυτό και η διάθεσή τους να παραδώσουν το ΘΕΠΑΝ, πριν από την εντυπωσιακή κυβίστηση που αναγκάστηκαν να κάνουν την οποία θα πρέπει να παρακολουθούμε άγρυπνα μέχρι την τελευταία στιγμή.
Γι’ αυτό και η αδιαφορία τους για τον εάν η ρύπανση του περιβάλλοντος και η περιβαλλοντική μόλυνση δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στην υγεία των δημοτών.
Τι και αν και οι ίδιοι ζουν μέσα σ’ αυτή την υποβαθμισμένη περιοχή, λόγω των διυλιστηρίων και άλλων ρυπογόνων μονάδων. Προκειμένου να μη χάσουν τους ισχυρούς προστάτες τους θυσιάζουν την υγεία τους. Η καρέκλα της εξουσίας είναι πάνω απ’ όλα. Όμως, αν αυτούς δεν τους νοιάζει γιατί καταδικάζουν τους δημότες τους;
Όσο για την πλέμπα τη θυμούνται στις εκλογές και μάλιστα εκμεταλλευόμενοι τη δεινή οικονομική τους κατάσταση αφήνουν παράθυρα, δίνουν ελπίδες για κάποια αόριστη ολιγόμηνη απασχόληση.
Αυτά για σήμερα, θα ακολουθήσει το δεύτερο σημείωμα.
Με εκτίμηση
Ο μισθοσυντήρητος Άρης Μπιτσώρης
ΔΗΜΟΤΕΣ ΤΡΙΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ
ΔΗΜΟΤΕΣ ΤΡΙΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ – 2 Περί νομικών γνώσεων
ΔΗΜΟΤΕΣ ΤΡΙΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ – 3 Περί ανιστόρητων