Απάντηση στο άρθρο σας με τίτλο «Ορισμένες ερωτήσεις στον Μιλτιάδη Τασούλη για τα ΕΛΠΕ» την 16 Δεκεμβρίου 2022
Σε απάντηση των ερωτήσεων που θέσατε θα σας επισημάνω ότι πρώτον ακόμη δεν είμαι δήμαρχος και δεύτερον δεν μπαίνω σε θέση απολογίας για τα ΕΛΠΕ, διότι ούτε εκπρόσωπός τους είμαι, ούτε φαντασιώνομαι ότι θα γίνω ποτέ.
Θα μπω όμως στην ουσία, επειδή θέλω να είμαι ξεκάθαρος και να μη μένουν σκιές στο λόγο μου και στις πράξεις μου.
Τα ΕΛΠΕ ακολούθησαν διαχρονικά μια τακτική συνηθισμένη για όλες τις βιομηχανίες, τις εταιρίες, τις οικονομικές δραστηριότητες. Όσο μπορούσαν να αποφύγουν την ευθεία κατηγορία ότι ρυπαίνουν το έκαναν. Προφανώς και γνωρίζω ότι τα ΕΛΠΕ δεν παραδέχονταν ότι είναι η πηγή της δυσοσμίας στη δυτική Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, μετά 40 χρόνια που κανείς δεν ασχολούνταν με το ζήτημα της δυσοσμίας σοβαρά, ίσως κάποιες ακτιβιστές ενέργειες δεν ήταν αρκετές, έγινε μια προσπάθεια επιστημονικής τεκμηρίωσης, που παρήγαγε συγκεκριμένο αποτέλεσμα, ενώ ανεξαρτήτως του τι υποστηρίζουν τα ΕΛΠΕ, επιβλήθηκαν μέτρα και πρέπει να γίνονται έλεγχοι εφαρμογής τους.
Η εταιρία μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Εκείνο που έχει σημασία είναι τα θεσμικά όργανα και οι επιστημονικοί φορείς που ασχολήθηκαν λεπτομερώς με το ζήτημα. Και επαναλαμβάνω επέβαλαν μέτρα για τον περιορισμό της δυσοσμίας.
Αν τηρούνται ή όχι στο σύνολό τους είναι θέμα των αρμοδίων οργάνων και η παρακολούθηση αρμοδιότητα όλων μας και κυρίως των τοπικών αρχών, δηλαδή του Δήμου, ο οποίος οφείλει να ενημερώνεται και να διεκδικεί.
Όλα αυτά δεν αναιρούν την ανάγκη για διαρκή διάλογο, για ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με όλους τους εμπλεκόμενους και βεβαίως με την εταιρία. Αν θέλουμε λύση στο πρόβλημα κι όχι απλώς να έχουμε μια στείρα και άγονη αντιπαράθεση. Αν κάνουμε ότι δεν βλέπουμε, βάλουμε παρωπίδες και είμαστε σε… πόλεμο, τότε στρουθοκαμηλίζουμε και η λύση δεν θα έρθει ποτέ.
Ρωτάτε πότε προσδιορίζω τα μέτρα. Ήδη έχουν επιβληθεί. Πόσο πρέπει να περιμένουν οι κάτοικοι για να συνεργαστούν οι εμπλεκόμενοι. Καθόλου. Έπρεπε να το έχουν κάνει ήδη.
Και επαναλαμβάνω ότι η εταιρική κοινωνική ευθύνη δεν είναι πλυντήριο για να ξεπλένουν οι εταιρίες τις αμαρτίες τους. Είναι όμως ένας θεσμός, τον οποίο οφείλουν και οφείλουμε να αξιοποιήσουμε, στο πλαίσιο της ανταποδοτικότητας.
Όσο για το ερώτημα περί στελέχους του κυβερνώντος κόμματος μάλλον ο ερωτών θα πρέπει να διαχωρίσει τις έννοιες του στελέχους και του μέλους.
Όπως και στις ερωτήσεις περί των εργαζομένων στα ΕΛΠΕ είναι κρίμα να ερμηνεύονται κατά το δοκούν αυτά που λέω. Υπάρχουν περισσότερες από 100 οικογένειες του Δήμου μας που ζουν από τα ΕΛΠΕ. Εσείς μπορεί να τους αγνοείτε. Εγώ πάλι όχι. Δεν μπορώ να μην επισημάνω ότι αυτοί οι άνθρωποι μπαίνουν χωρίς καμιά ευθύνη στο μέσον μιας ατελέσφορης αντιπαράθεσης.
Και για τα “φακελώματα” υπάρχουν νόμοι και όπως ακριβώς επισημαίνετε η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων όφειλε και έκανε καλώς τη δουλειά της.
Θα σας επαναλάβω λοιπόν γι’ ακόμη μια φορά ότι δεν υπάρχει καμιά διαφοροποίησή μου από το δικό σας σκεπτικό. Κι αν αντιμετωπίσετε με ηρεμία και καλοπιστία αυτά που επισημαίνω θα το καταλάβετε. Τα ΕΛΠΕ επιβαρύνουν περιβαλλοντικά και μολύνουν. Είναι βαριά βιομηχανία και προφανώς παράγει ρύπανση. Ή λοιπόν θα έχουμε πόλεμο (ο οποίος μέχρι σήμερα δεν έχει αποδώσει) ή θα συνεννοηθούμε για να περιορίσουμε τη ρύπανση και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα. Χρέος της τοπικής κοινωνίας απάντηση των ερωτήσεων που θέσατε θα σας επισημάνω ότι πρώτον ακόμη δεν είμαι δήμαρχος και δεύτερον δεν μπαίνω σε θέση απολογίας για τα ΕΛΠΕ, διότι ούτε εκπρόσωπός τους είμαι, ούτε φαντασιώνομαι ότι θα γίνω ποτέ.
Η βιομηχανία είναι υποχρεωμένη να τηρεί τους όρους προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας και πρέπει να εφαρμόζει το νομοθετικό πλαίσιο. Οι δίαυλοι συνεννόησης και διαλόγου πρέπει να μείνουν ανοιχτοί. Ο Δήμος και η δημοτική αρχή οφείλει να απαιτεί μέσα από το διάλογο, όσο κι αν χρειαστεί, για να πετύχει αυτό που αποτελεί κοινή επιδίωξη όλων μας. Τουλάχιστον όσων δεν αποφεύγουν να ασχοληθούν με το πρόβλημα και με ελιγμούς κάνουν τα απολύτως απαραίτητα για να βγουν από την υποχρέωση.
Όμως, κάθε ολιγωρία και αδράνεια του παρελθόντος δεν βαραίνει κάθε επόμενη δημοτική αρχή. Αν υπάρχουν ευθύνες για παραλείψεις, αυτές να αποδοθούν. Κι από τη συντεταγμένη Πολιτεία κι από τους πολίτες, με την ψήφο τους.
Είναι προτιμότερο μέσω του διαλόγου να απαιτούμε την εφαρμογή των μέτρων προστασίας, πάρα μέσα από τις αγωγές και τα δικαστήρια, που και χρόνο απαιτούν και καμιά φορά τα πρόστιμα είναι μικρότερα σε κόστος από την εφαρμογή των μέτρων προστασίας.
Και επιπλέον, όταν ένας φορέας αναγνωρίσει την αναγκαιότητα της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης, αποδέχεται πρωτίστως ότι επιβαρύνει το περιβάλλον, ότι ρυπαίνει, ότι μολύνει. Στο πλαίσιο της ανταποδοτικότητας λοιπόν δεν θα περιμένουμε να λυθούν όλα τα προβλήματα και να γίνουν τα ΕΛΠΕ η πρώτη παγκοσμίως βιομηχανία του είδους με μηδενική ρύπανση για να ενεργοποιηθεί η εταιρική κοινωνική ευθύνη.
Η ΕΚΟ παρέχει πετρέλαιο σε σχολεία και οικογένειες. Αυτό δεν το ξέρουμε; Θέλουμε να το παραβλέπουμε; Δεν λέω να τους δώσουμε και βραβείο, αλλά αλήθεια εκεί έχουν εξαλείφει όλα τα προβλήματα σε βάρος του περιβάλλοντος;
Είναι αναγκαίος ο διάλογος και μάλιστα όχι σε κλειστά γραφεία με προφορικές υποσχέσεις, όπως στην περίπτωση του κλειστού γυμναστηρίου. Καθαρές απόψεις, δυναμική παρέμβαση και αποφασιστικότητα.
Διάλογος ουσίας, με απτό αποτέλεσμα για την τοπική κοινωνία και όλα στο φως.
Μίλτος Τασούλης
Υποψήφιος Δήμαρχος
Δήμου Κορδελιού Ευόσμου