«Ο Πολιτισμός μας αγγίζει, μας συγκινεί, μας ενώνει!»
Με την παραπάνω φράση ολοκληρώνει την ανάρτησή της στο facebook η κυρία Μαρία Μανούκα, επικεφαλής της παράταξης «Μαζί στην Ανάπτυξη Ελευθερίου Κορδελιού Ευόσμου», σχετικά με την τέχνη και τον πολιτισμό.
Στην ανάρτησή της η κυρία Μανούκα γράφει κι άλλα για την τέχνη και τον πολιτισμό, αλλά προφανώς εκεί που θέλει να καταλήξει είναι ότι ο πολιτισμός μας ενώνει, απαντώντας σε όσους από την παράταξή της αντιδρούν στην προοπτική να βρεθούν στην παράσταση που πρωταγωνιστεί ο τέως δήμαρχος Κλεάνθης Μανδαλιανός.
Σαφώς και ο πολιτισμός ενώνει, αλλά η κυρία Μανούκα φαίνεται ότι ξεχνά τις προεκλογικές κατηγορίες της σε βάρος του τέως δημάρχου για μιστογυνισμό και σεξισμό. Σαφώς ο πολιτισμός ενώνει και σαφώς ο μισογυνισμός και ο σεξισμός χωρίζουν. Εκτός και αν η κυρία Μανούκα πιστεύει τελικά ότι η προεκλογική στάση της απέναντι στον τέως δήμαρχο ήταν υπερβολική. Ας το πει.
Η κυρία Μανούκα όμως φαίνεται ότι ξεχνάει κάτι βασικότερο και αντικειμενικότερο όσον αφορά τη στάση του τέως δημάρχου. Ο κύριος Μανδαλιανός ως δήμαρχος διέλυσε την φιλαρμονική του δήμου. Ο κύριος Μανδαλιανός και αντιδήμαρχοί του είπαν ένα σωρό βαριές κουβέντες σε βάρος του τότε αρχιμουσικού και των μουσικών της φιλαρμονικής.
Ακόμα και αν δεχτούμε ότι είχε δίκιο σε όλα όσα έλεγε ο κύριος Μανδαλιανός, γιατί δεν έκανε καμία προσπάθεια να την επανασυστήσει και άφησε το δήμο χωρίς φιλαρμονική επί δυόμιση χρόνια; Γιατί δυόμιση χρόνια προτίμησε ο κύριος Μανδαλιανός να χρησιμοποιεί σε εθνικές και άλλες γιορτές μουσική «κονσέρβα» ή «εισαγόμενους» μουσικούς;
Έχει δίκιο η κυρία Μανούκα ότι ο πολιτισμός ενώνει, αρκεί να μην τον κόβει και να μην τον ράβει ο καθένας στα μέτρα του και ανάλογα με τις περιστάσεις. Όταν αγαπάς την τέχνη, τη στηρίζεις σε όλες της τις εκφάνσεις με όλες σου τις δυνάμεις. Πολύ περισσότερο τη στηρίζεις όταν κατέχεις δημόσια θέση. Δεν γίνεται να αντιμετωπίζεις την τέχνη με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά.
Η τέχνη μπορεί και πρέπει να φέρει κοντά ανθρώπους. Η τέχνη όμως δεν είναι συγκολλητική ουσία για παρατάξεις. Οι παρατάξεις μπορούν να συνεργάζονται, μπορούν ακόμα και να ενωθούν, εάν υπάρχει βάση για την ένωσή τους. Αυτά όμως είναι πολιτικές πράξεις και η τέχνη που ενώνει δεν έχει καμία σχέση. Σε αυτές τις πολιτικές προσεγγίσεις χρειάζονται πολιτικές απαντήσεις.
Σ.
