Κιτρινισμός στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης υπάρχει όταν προβάλλονται με εντυπωσιακό τρόπο ως πρωτεύοντα δημοσιογραφικά θέματα, θέματα της πλάκας που όμως εξάπτουν την περιέργεια, συνήθως χωρίς την τήρηση των βασικών δημοσιογραφικών αρχών, με χρήση υπερβολών ή ακόμα και κατασκευασμένων ιστοριών με σκοπό να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του κοινού.
Κιτρινισμός στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης υπάρχει όταν προβάλλονται προσωπικές ζωές δημοσίων προσώπων ή συγγενικών τους προσώπων που όμως καμία σχέση δεν έχουν με την πολιτική ζωή ούτε και την επηρεάζουν.
Κιτρινισμός δεν είναι η ενασχόληση με τα κυρίαρχα θέματα της πολιτικής επικαιρότητας, πολύ περισσότερο με το πρώτο των πρώτων θέμα της επικαιρότητας.
Αντιθέτως, η μη ενασχόληση με τα κυρίαρχα θέματα ονομάζεται «κουκούλωμα», «συγκάλυψη», «αποπροσανατολισμός» ή όποια άλλη λέξη θέλει να βάλει ο καθένας.
Κιτρινισμός δεν είναι η παρουσίαση πολιτικών γεγονότων με την εμπλοκή πολιτικών προσώπων σ’ αυτά. Αυτό λέγεται δημοσιογραφία.
Κιτρινισμός επίσης, αλλά όχι των Μέσων Ενημέρωσης, είναι όταν ένα πολιτικό πρόσωπο, κάθε φορά που του ασκείται τεκμηριωμένη κριτική, σκορπάει βρομιές δεξιά και αριστερά ότι ο δημοσιογράφος «τα παίρνει» από τον τάδε ή από τον δείνα. Αυτός δε που χρησιμοποιεί αυτού του είδους τις πρακτικές δεν ονομάζεται κιτρινιστής, αλλά βρομιάρης.
Πάει πολύ λοιπόν να μιλάνε για κιτρινισμό γνωστοί βρομιάρηδες, που έχουν τη σπέκουλα καλό φαΐ κάθε φορά που ζορίζονται.
Σ.
