Με το παρακάτω σκωπτικό ποίημα με τίτλο «Πονούν τα παλικάρια» σχολίασε ο Άρης Μπιτσώρης το δημοσίευμα της «Αγκίδας με τίτλο «Να μην ξεχάσουν στις συμμαχίες να συμπεριλάβουν τα “παλικάρια” του ΘΕΠΑΝ»:
Υπάρχουν, φίλοι, δυο ειδών εντέλει παλικάρια
τα παλικάρια της φακής που αλλιώς τα λεν ζαγάρια
που ακολουθούνε έρποντας των ισχυρών τα χνάρια,
***
κι οι άλλοι που στο στόχο τους ορμούν σαν τα κριάρια
δε συμμετέχουν σ’ άθλια πολιτικά παζάρια
αφού διαθέτουν δυο κιλά στου όσχεου τ’ αμπάρια.
***
Σίγουρα θα υπονοείς, αγαπητή Αγκίδα
εκείνα τα παράσιτα, του Δήμου την ακρίδα
-πιασμένοι οι περισσότεροι στου ράσου την τσιμπίδα-
***
αυτούς που κοκορεύονται∙ μα πιόνια σ’ άλλων ζάρια
σκύβουνε σ’ ένα νεύμα τους, κάθονται σαν μανάρια
κι αν τους ρωτήσεις σου απαντούν: ¨πονούν τα παλικάρια¨;
