Γιατί συμβιβάζονται οι άνθρωποι;
Ενώ:
- Έχουν επιλογές αλλά ακόμα και αν δεν έχουν, δύνανται να βρουν κάποια διέξοδο.
- Μπορούν να δημιουργήσουν επιλογές, πράγμα δύσκολο αλλά όχι ανέφικτο.
- Έχουν επιλογές αλλά για κάποιο λόγο δεν τις επιθυμούν.
Πηγή του «κακού»
Το πρόβλημα ξεκινάει από την τάση των ανθρώπων να ζουν βάσει των υποδείξεων άλλων∙ είτε της κοινωνίας ,είτε του κύκλου τους ,είτε της οικογένειας τους κ.α. Καλώς ή κακώς είναι πολύ πιο εύκολο να παίρνουν άλλοι αποφάσεις ,ενώ εσύ παραμένεις παθητικός θεατής.
Κατά αυτόν τον τρόπο δε θα χρειαστεί να βάλει κάποιος τον εαυτό του στη βάρβαρη διαδικασία της αυτοκριτικής. Είναι ιδανικό να μην έχεις το φταίξιμο, δεν έχει σημασία η ευτυχία ή αν έζησε κάποιος κάνοντας πράγματα που ήθελε. Σημασία για αυτούς τους ανθρώπους έχει η ζωή άνευ ενοχών.
Επομένως καταλήγουμε στο ότι όλοι οι υπόλοιποι οφείλουμε να πάρουμε μαθήματα ζωής από αυτούς, οι οποίοι λανθασμένα χαρακτηρίζονται ευθυνόφοβοι…Όχι;
Όχι φυσικά.
Είναι κάτι τέτοιες περιπτώσεις που σε κάνουν να ευγνωμονείς την «ανακάλυψη» της ειρωνείας ,δεδομένου πως είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί η δειλία των ανθρώπων ,χωρίς βωμολοχίες.
Χαρακτηριστικό του συμβιβασμού είναι η παράδοση της προσωπικής ελευθερίας άνευ κόπου. Το προνόμιο του να παίρνει κάποιος αποφάσεις για τη ζωή του είναι μια μορφή ανεκτίμητης ανεξαρτησίας.
Παράδοση δικαιώματος ελευθερίας ψήφου: Η κατάθεση λευκής κόλλας στις εκλογές θεωρείται από τον νεοέλληνα τρόπος έκφρασης της εσώτερης απογοήτευσης του από την ελληνική πολιτική.
Δεν πρόκειται όμως παρά για μια εύκολη λύση, πολύ περισσότερο πρόκειται για την υποτίμηση του αγώνα αυτών που κέρδισαν το δικαίωμα της ψήφου.
Στην προκειμένη περίπτωση ο συμβιβασμός «βαπτίζεται» απογοήτευση καθώς το άτομο αρνείται να βάλει τον εαυτό του να αλλάξει το σαθρό πολιτικό σύστημα.
Παράδοση ελευθερίας έκφρασης του λόγου: Η έκφραση της κάθε βλακώδους κοινωνικοπολιτικής άποψης από τον καθένα ,ενώ η μόνη επαφή του με τα γεγονότα γίνεται μέσω οθονών.
Επικεντρωνόμαστε στο δεύτερο σκέλος: Η εναπόθεσή της πληροφόρησης σε κάτι υποκειμενικό που δεν εκπροσωπεί τον προσωπικό βίο, ήτοι ο ασπασμός δημοφιλών απόψεων μόνο και μόνο γιατί η πλειονότητα τις ενστερνίζεται.
Μεταβίβαση αδιεξόδου: Αδιέξοδο αυτήν την περίοδο αντιμετωπίζει η ελληνική κυβέρνηση καθώς κρίνεται να αποφασίσει αν θα συμβιβαστεί με τους νέους όρους των δανειστών ή θα οδηγηθεί στις κάλπες.
Στην ουσία πρόκειται για δυο επιλογές με παρόμοιο αποτέλεσμα∙ να μεταφερθεί το αδιέξοδο στην ελληνική εργατική τάξη.
Επίλογος
Οι αποφάσεις που παίρνει κάποιος -ανεξαρτήτως του αποτελέσματος- είναι απόδειξη της αυτονομίας του. Το να ακολουθεί υποδείξεις/οδηγίες τρίτων, τον κατευθύνει στη δημιουργία μιας πραγματικότητας που δεν του ανήκει και που δεν του προσφέρει ευχαρίστηση.
Είναι λογικό και ταυτόχρονα παράλογο. Λογικό γιατί η καθοδήγηση είναι αίσθημα ανάγκης. Παράλογο γιατί ο φόβος για την ανάληψη ευθυνών εμποδίζει τον άνθρωπο να συνειδητοποιήσει πως ακόμα κι αν η επιλογή του δεν αποφέρει το αποτέλεσμα που επιθυμεί θα του προσφέρει, ωστόσο, την ευχαρίστηση πως ο ίδιος διαχειρίζεται τη ζωή του.
Επομένως, αξίζει να συμβιβαστεί κάποιος με κόστος την ελευθερία των πράξεων του και τη χειραγώγηση της ζωής του;
Charles
