Ένα αυτοδιοικητικό ταξίδι τελείωσε, διαβάζουμε από υποψηφίους στις δημοτικές εκλογές. Μάλιστα κάποιοι γράφουν «αυτο διοικητικό», χωρίζοντας τη λέξη στα δύο.
Αφού ευχαριστούν μέσα από την καρδιά τους φίλους, γνωστούς, γείτονες, συγγενείς που τους στήριξαν, τους βοήθησαν, τους ψήφισαν, δηλώνουν ότι πάνε για άλλα! Πάνε για άλλες πολιτείες ερωτικές, να βρεθούνε σ’ εμπειρίες λυτρωτικές.
Για τα επόμενα τεσσεράμισι χρόνια καρφί δεν θα τους καεί για το τι γίνεται στο δήμο. Ούτε που θα ξέρουν κατά που πέφτει η αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, ούτε που θα ενδιαφερθούν να μάθουν, ούτε που θα ενδιαφερθούν να παρακολουθήσουν μια συνεδρίαση. Βέβαια, θα σκεφτεί κανείς, σιγά το πράγμα. Τέσσερα χρόνια είχαμε δήμαρχο τον κύριο Μανδαλιανό, ο οποίος ούτε που ήξερε πώς είναι η αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου πριν μπει σ’ αυτήν σαν δήμαρχος.
Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα, γιατί όλοι αυτοί θα εμφανιστούν μετά από τεσσεράμισι χρόνια και θα ξαναζητήσουν την ψήφο μας, τάζοντας ότι θα συμβάλουν στη σωτηρία μας από τους προηγούμενους που μας έκαψαν.
Για γέλια και για κλάματα γιατί το αυτοδιοικητικό ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ. Το αυτοδιοικητικό ταξίδι είναι αέναο και γι’ αυτό όσοι νοιάζονται είναι παρόντες κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή.
Βασίλης Κιμ.
