Διαβάζουμε συνέντευξη κάποιου που θέλει να εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος, στην οποία καμαρώνει γιατί χορεύοντας το χορό των μαχαιριών πέταξε ψηλά το μαχαίρι του και αυτό έπεσε δίπλα στο πρόσωπο του άλλου χορευτή που ήταν ξαπλωμένος κάτω και η μητέρα αυτού που ήταν κάτω τρόμαξε και έβγαλε κραυγή.
Ξέραμε χορούς μαχαιριών που οι χορευτές καρφώνουν μαχαίρια στο έδαφος, χωρίς όμως να κινδυνεύει το πρόσωπο και η ζωή κάποιων άλλων. Για μαχαίρια που καρφώνονται δίπλα σε πρόσωπα ξέραμε εκείνο το νούμερο στο τσίρκο με τον άνθρωπο πάνω στον τροχό που γύριζε, αλλά αυτό μάλλον πλέον έχει απαγορευτεί.
Από την κωμωδία στο τσίρκο ένα τσιγάρο δρόμος για μερικούς υποψηφίους! Φαίνεται πως μερικοί μετέφεραν το νούμερο του τσίρκο στα χορευτικά και καμαρώνουν γι’ αυτό. Προφανώς δεν υπήρχε γύρω Αστυνομία για να μπαγλαρώσει τον συγκεκριμένο που καμαρώνει για την απόπειρα ανθρωποκτονίας εξ ανοησίας.
Το ερώτημα είναι τι ζητάει τώρα από τους δημότες. Να τον ψηφίσουν για να πετάει στον αέρα μαχαίρια, προκειμένου να δει αν θα καρφωθούν στο πρόσωπό τους και να ακούει τις μανάδες τους να τσιρίζουν από το φόβο τους; Δηλαδή να τον ψηφίσουν για να βάλουν τη σωματική τους ακεραιότητα σε κίνδυνο ώστε να ζήσουν την αδρεναλίνη να ανεβαίνει; Αυτό ξεπερνάει και το τσίρκο και ακόμα έχουμε τρεις μήνες μέχρι τις εκλογές. Θα ακούσουμε και θα διαβάσουμε ακόμα πιο προχωρημένα πράγματα από αυτό.
Β. Τριαντ.
