Διαβάζοντας το άρθρο της «Αγκίδας» με τίτλο «Σίγουρα θα δούμε κι αυτό στην πορεία προς τις δημοτικές εκλογές…», θυμήθηκα την ταινία «Οι θαλασσιές οι χάντρες» και το διάλογο που είχαν ο Κώστας Βουτσάς με τη Μάρθα Καραγιάννη.
Ο Βουτσάς γρατζουνάει το μπουζούκι
Καραγιάννη: Τι ωραία που παίζεις.
Βουτσάς: Κόφ’ το δούλεμα. Έτσι;
Καραγιάννη: Όχι. Αλήθεια στο λέω μ’ αρέσει.
Βουτσάς: Έχεις μουσικό αυτί.
Καραγιάννη: Παίξε μου λίγο ακόμα.
Ο Βουτσάς συνεχίζει να γρατζουνάει το μπουζούκι
Καραγιάννη: Αχ τι ωραία που είναι!
Ο Βουτσάς ξαναγρατζουνάει το μπουζούκι
Καραγιάννη: Πότε έμαθες να παίζεις;
Βουτσάς: Χτες.
Καραγιάννη: Χτες κι έμαθες τόσο καλά;
Βουτσάς: Ελενίτσα κόφ’ το δούλεμα γιατί θα σου περάσω το μπουζούκι κολάρο.
Καραγιάννη: Αλήθεια στο λέω Κωστάκη. Σ’ ορκίζομαι.
Κάποιες συνεντεύξεις εν όψει των δημοτικών εκλογών είναι remake του συγκεκριμένου διαλόγου. Η διαφορά είναι πως στην ταινία ο Βουτσάς θα έφερνε το μπουζούκι κολάρο στην Καραγιάννη γιατί τον δούλευε. Στις συνεντεύξεις, που είναι ξεκάθαρο ποιος είναι στο ρόλο της Καραγιάννη και ποιος στο ρόλο του Βουτσά, οι Βουτσάδες ακούνε τις φιλοφρονήσεις για το γραντζούνισμα του μπουζουκιού και συνεχίζουν να το γρατζουνούν, ζητώντας στήριξη ώστε με αυτό το γρατζούνισμα να γίνουν μέλη της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βιέννης.
Τσάρλυ
