Πέρα από τη διακωμώδηση του γυρίσματος της μπιφτέκας υπάρχει και η σοβαρή πλευρά, η οποία βέβαια είναι και η σημαντικότερη.
Το Δημοτικό Συμβούλιο και η διοίκηση του δήμου δεν είναι πεδία για να δραστηριοποιηθεί κανείς με βάση τις συμπάθειες, τις αντιπάθειες, τις φιλίες και τις συγγένειές του, όταν μάλιστα μιλάμε για το δεύτερο μεγαλύτερο δήμο της βόρειας Ελλάδας. Το Δημοτικό Συμβούλιο και η διοίκηση του δήμου δεν είναι παιχνίδια για να γλύφουμε εκεί που φτύναμε ή για να φτύνουμε εκεί που γλείφαμε. Η απόφασή μας για να συνταχθούμε με κάποια παράταξη δεν μπορεί να εξαρτάται από τις προσωπικές μας συγκρούσεις. Η απόφασή μας να συνταχθούμε με κάποιον δεν μπορεί να παίρνεται για να τιμωρήσουμε κάποιον άλλο ή γιατί έχουμε άχτι κάποιον άλλο.
Όταν κάποιος είναι δυσαρεστημένος από τις επιλογές που έκανε ή γιατί τον δυσαρέστησαν αυτοί τους οποίους είχε επιλέξει, δεν γίνεται να πάει με αυτούς στους οποίους μέχρι πρότινος ασκούσε δριμεία κριτική. Είναι μια πολύ κακή εικόνα και δική του και της τοπικής αυτοδιοίκησης, την οποία με τη στάση του υποβιβάζει στο επίπεδο της καρικατούρας. Όταν λοιπόν κάποιος απογοητεύεται από αυτούς που πρόβαλε ως «καλούς», δεν τους αφήνει για να πάει με αυτούς τους οποίους στιγμάτιζε ως «κακούς». Όταν κάποιος απογοητεύεται από τους «καλούς», τους ασκεί κι αυτούς δριμεία κριτική και πηγαίνει στο σπίτι του.
Όλα αυτά γιατί η τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι παιχνίδι, αφού καθορίζει μέχρι ένα βαθμό την ποιότητα ζωής των πολιτών. Η τοπική αυτοδιοίκηση, λοιπόν, δεν είναι μπιφτέκα για να τη γυρίζει ο καθένας όπως του αρέσει. Εάν θέλει κάποιος να γυρίζει μπιφτέκες ας στήσει φουφού στο σπίτι του και ας γυρίζει τις μπιφτέκες όσο θέλει και όπως θέλει και άμα του κάνει κέφι ας τις αφήσει πάνω στη σχάρα μέχρι και να καούν.
Βασίλης Κιμ.
