Μεγάλη μέρα ξημέρωσε σήμερα, η μέρα που το γένος συνηθίζει να γιορτάζει το μεγάλο Σηκωμό. Μια μέρα η οποία ήρθαν καιροί που τιμήθηκε από τα παιδιά που βγήκαν έξω σε δρόμους και σε πλατείες με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ’ ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος κι εξουσία η Άνοιξη.
Μεγάλη μέρα ξημέρωσε σήμερα και αυτήν την ημέρα διάλεξαν πολλές δεκαετίες πριν οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες να βγούνε καταμπροστά στον ήλιο, με μια πήχη φωτιά κάτω απ’ τα σίδερα, με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβιά σα σημαία.
Μεγάλη μέρα ξημέρωσε σήμερα και ήρθε μια τέτοια μέρα πριν από ογδόντα χρόνια που περάσανε μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα και θερίσανε πλήθος τα θηρία, και άλλους εμάζωξαν και την άλλη μέρα εστήσανε στον τοίχο τριάντα.
Η Μεγάλη Έξοδος από τα Πάθη του Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη έχει ως θέμα τη μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα με την ευκαιρία του απαγορευμένου εορτασμού της 25ης Μαρτίου 1942
