Ο Γιώργος Αντίνου έκανε ένα σχόλιο στο facebook με το οποίο κλείνει μια συζήτηση, η οποία είχε ανοίξει τις προηγούμενες ημέρες:
«“Οικογένεια μπορεί να υπάρξει μόνο με μια στοργική γυναίκα στο κέντρο της”. Τάφε έφη Friedrich von Schlegel. Η αξία της γυναίκας είναι γνωστή. Ο ρόλος της μητέρας, ο πολυτιμότερος στον κόσμο. Ο σεβασμός που οφείλουμε όλοι απέναντι στον συνάνθρωπο αδιαπραγμάτευτος. Αυτά ως βάση για να μην παρεξηγηθώ.
Ας συνεχίσουμε να λέμε -κατ’ εμέ- τα αυτονόητα. Προφανώς και το να μεγαλώσει ένας άνθρωπος χωρίς γονείς ή δίχως έναν εκ των δύο, δεν υποδηλώνει πως το παιδί αυτό θα εμφανίσει παραβατική συμπεριφορά. Προφανώς και η κοινωνία απολαμβάνει εξαιρετικούς ανθρώπους που προέρχονται από μονογονεϊκες οικογένειες ή που στερήθηκαν την γονεϊκή αγάπη. Η αγάπη και η φροντίδα μπορούν να προέρχονται από ποικίλες πηγές, όπως μονογονεϊκές οικογένειες ή άλλες μορφές ανατροφής. Προφανώς και στην τοποθέτησή μου, που χρησιμοποίησα την παραπάνω φράση του Friedrich von Schlegel, σκοπό είχα να «απαντήσω» στον σεξιστικό χαρακτηρισμό του κ. Καμαρινού προς την κα. Δημητρίου. Σκοπό είχα να καταδείξω την απαράδεκτη στάση ενός αιρετού και το χαμηλό πολιτικό επίπεδο που προβάλλει. Σκοπό είχα να κατακρίνω τους στερεοτυπικά υποτιμητούς όρους που χρησιμοποιούνται -από άντρες συνήθως- υποτιμώντας τις γυναικείες υπάρξεις.
Ελπίζω αυτήν την φορά η στάση μου και κυρίως οι προθέσεις μου – που είναι το σημαντικότερο – να έγιναν κατανοητές. Λυπάμαι αν έφερα κάποιους ανθρώπους σε δύσκολη θέση και παρερμηνεύτηκαν τα λεγόμενά μου. Είναι ένα ευαίσθητο θέμα και οφείλω να μην αφήσω περιθώρια παρερμηνείας. Με σεβασμό απέναντι σε κάθε άνθρωπο και κάθε μορφή οικογένειας.
Υ.Γ.: Σημαντικό είναι επίσης να κοιτάμε το δάσος και όχι το δέντρο.
Γιώργος Αντίνου»