Διακεκριμένος δάσκαλος έθεσε τα όρια της σάτιρας λέγοντας πως όταν αυτή επαναλαμβάνεται καθημερινά και αφορά συγκεκριμένα πρόσωπα, τότε δεν είναι σάτιρα αλλά μετατρέπεται σε εμμονή και λάσπη.
Ο διακεκριμένος αυτός δάσκαλος, που έθεσε τα όρια της σάτιρας με τον παραπάνω τρόπο, πιστεύει ότι στα Δημοτικά Σχολεία δεν χρειάζονται εργαστήρια φυσικής και χημείας γιατί οι μαθητές του Δημοτικού δεν τα εκτιμούν. Όρια λοιπόν στη σάτιρα, όρια και στα εργαστήρια φυσικής και χημείας, όρια στο λόγο, όρια στη μάθηση.
Ο διακεκριμένος αυτός δάσκαλος, αν μπορούσε, μάλλον δεν θα θεωρητικολογούσε για τα όρια της σάτιρας. Μάλλον θα τα επέβαλε. Άλλωστε ως γνωστόν όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος και αν δεν κάνει δουλειά η ράβδος θα την κάνει το ρόπαλο και αν δεν την κάνει το ρόπαλο θα την κάνει η πυρά.
Όρια στη σάτιρα! Λογοκρισία το λένε, αλλά ο διακεκριμένος δάσκαλος προσπαθεί να της βάλει φανταχτερό περίβλημα. Όρια στη σάτιρα. Κρίμα που ο διακεκριμένος δάσκαλος δεν ζούσε τον καιρό του Αριστοφάνη για να του βάλει όρια, ώστε να μην μας παρασέρνει με τα διαολοέργα του.
Δεν χρειάζονται διακεκριμένε δάσκαλε όρια στη σάτιρα. Όρια χρειάζονται στις φιλοδοξίες του καθενός όσον αφορά τις δημόσιες θέσεις. Χρειάζεται ο καθένας να απλώνει τα πόδια του ανάλογα με το πάπλωμά του. Όταν το πάπλωμά του είναι κοντό, αναλόγως πρέπει να απλώσει τα πόδια του αλλιώς θα κρυώσει. Όταν βρεθεί σε θέσεις που δεν τις αντέχει, αναλόγως θα σατιριστεί και δεν θα είναι η σάτιρα που θα πρέπει «να πάει στο σπίτι της» αλλά εκείνος που βρίσκεται σε θέση την οποία δεν μπορεί να υπηρετήσει.
Κρίμα που δε ζει ο Χάρρυ Κλυνν. Διάσημο θα τον είχε κάνει τον διακεκριμένο δάσκαλο!
Σ.