Οι δήμοι είναι τέρατα. Πόσο μάλλον ο δικός μας ταλαίπωρος δήμος Κορδελιού-Εύοσμου μετά από δεκαετίες κακοδιαχείρισης και σοβαρών ελλειμμάτων απλής διοικητικής ικανότητας.
Για να νικήσεις το… «τέρας», χρειάζεσαι δύο πράγματα:
α) Ικανότατο Στρατηγό
β) Εξαιρετικό, ισχυρό στρατό
Ο στρατός δεν είναι τίποτα χωρίς στρατηγό κι ο στρατηγός γυμνός χωρίς στρατό.
Ο «Στρατηγός» θα πρέπει να διαθέτει σοβαρή, αποδεδειγμένη εμπειρία διοίκησης πριν μπει στην μάχη, το σθένος και η αποφασιστικότητα του να επιτελέσει έργο να είναι ανυπέρβλητα κι η ικανότητα ηγεσίας, έμπνευσης, τόνωσης, κατεύθυνσης και στρατηγικών προβλέψεων απαράμιλλη.
Επίσης εκτός από τα παραπάνω ηγετικά χαρίσματα θα πρέπει να είναι σε θέση να συγκροτήσει έναν ισχυρότατο αφοσιωμένο στρατό, με αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και στρατιώτες να ρίχνονται στην πρώτη γραμμή χωρίς δεύτερη σκέψη, εμπνευσμένοι και ορμητικοί από το όραμα του στρατηγού τους.
Το τελευταίο, στον δήμο μας τουλάχιστον, αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων αδύνατον: πως θα μπορούσε κάποιος να συγκροτήσει, να διοικήσει και να καθοδηγήσει ένα σώμα ανθρώπων προς τα εμπρός όταν αυτό θα αποτελείται από τους ίδιους και τους ίδιους «ανακυκλωμένους» που κάθε εκλογές φέρνουν βόλτα σε διαφορετικό συνδυασμό;
Η έννοια της (τόσο απαραίτητης, ζωτικής σημασίας) αφοσίωσης απλώς δεν υφίσταται καθώς ο κάθε εκλεγμένος θα επιχειρήσει να προωθήσει την δική του, προσωπική ατζέντα ανέλιξης σε αυτό το απίστευτο παιχνίδι κενοδοξίας που παρατηρούμε τόσα χρόνια, κι ο κάθε αντιδήμαρχος επίσης.
Η λυπηρή αλήθεια που ταλανίζει αυτόν τον δήμο, είναι πως διαφαίνεται ανθρωπίνως αδύνατον να προκύψει ένα αποτελεσματικό επιχειρησιακό σώμα που θα φέρει τα πράγματα στον 21ο αιώνα κι όχι να συντηρήσει νοοτροπίες και πρακτικές του 1970, καθώς πολύ απλά, το 99,99% όλων των νυν και των μελλοντικών εκλεγμένων δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά άλλο ξύλο, κομμένο από το ίδιο δέντρο.
Γι’ αυτό και οι δεκαετίες στασιμότητας, γι’ αυτό και η ασυνεννοησία, γι’ αυτό η τραγική έλλειψη συντονισμού μεταξύ των Υπηρεσιών του ίδιου του δήμου, γι’ αυτό και οι άφαντοι αντιδήμαρχοι που λαμβάνουν τη θέση βάση των συμφωνιών που έχουν τεθεί πριν από κάθε εκλογές και των ψήφων που έχουν φέρει κι όχι λόγω ειδικότητας και ικανότητας.
Γι’ αυτό και η πλήρης αδυναμία να ελεγχθεί η διαρκώς κλιμακούμενη ανήλικη εγκληματικότητα, γι’ αυτό και οι συζητήσεις για κάμερες εξωτερικά του δημαρχείου εδώ και πόσα χρόνια,
γι’ αυτό σε όλα τα σοβαρά συμβάντα άπαντες τρέχουν να κρυφτούν από τη δημοσιότητα αντί να βγουν εμπρός και να αντιμετωπίσουν κατά μέτωπο ένα οξύτατο πρόβλημα που κλιμακώνεται σε επιδημία (και εξαιτίας της αδράνειας).
Ναι, καλά διαβάσατε, κρύβονται. Έχω ζήσει ο ίδιος τουλάχιστον τέσσερις τέτοιες περιπτώσεις, όπου σε σοβαρότατα συμβάντα ήταν οι πάντες εξαφανισμένοι, γιατί μέσα σε αυτόν τον άρρωστο χορό της κενοδοξίας, ενδιαφέρονται περισσότερο να μην ακουστεί το όνομά τους παρά ο μαθητής που κόντεψε να χάσει την ζωή του κυριολεκτικά στον τοίχο του δημαρχείου και ακόμη φέρει αιματώματα στον εγκέφαλο από την πρωτοφανή σε αγριότητα επίθεση που δέχθηκε.
Η ίδια ακριβώς συμπεριφορά, σε άπειρα άλλα περιστατικά: Αδράνεια και φυγή. Αυτοί οι άνθρωποι διεκδίκησαν και έλαβαν εντολή να διοικήσουν τον δεύτερο σε μέγεθος δήμο της Βορείου Ελλάδας.
Για να φυγομαχούν και να «δραπετεύουν» με την πρώτη ευκαιρία.
Και αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι θα ξαναδιεκδικήσουν την ψήφο μας, διαστρεβλώνοντας (με προσβλητικό για την νοημοσύνη μας τρόπο) τα γεγονότα και θα μας παρουσιάσουν για μια ακόμη λυπηρή φορά το μαύρο-άσπρο κι οι δημότες…
Θα καταπιούν για ακόμη μια τραγελαφική φορά τους «ελιγμούς».
Φώτης Γροντάς, Κάτοικος Εύοσμου
