Διαβάζουμε το δημοσίευμα του δήμου Κορδελιού Ευόσμου στην ιστοσελίδα του δήμου σχετικά με την εκδήλωση για τις αλησμόνητες πατρίδες, με τιμώμενο πρόσωπο τη Μιμή Ντενίση.
Το δημοσίευμα εκτός των άλλων γράφει πως η κυρία Ντενίση «αφού ολοκλήρωσε την μακροχρόνια έρευνα της, σε ελληνικά και ξένα ιστορικά και διπλωματικά αρχεία, παρέδωσε σε όλους τους Έλληνες την ΠΡΩΤΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ για την Μικρασιατική Καταστροφή και αφήνει ως παρακαταθήκη στην νυν και στις επόμενες γενιές, την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ, μέσα από την Τέχνη του Θεάτρου, του Κινηματογράφου και της Λογοτεχνίας, συμβάλλοντας καθοριστικά στην διάσωση, την διατήρηση και την διάδοση της, διεθνώς!»
Βλέπουμε μάλιστα πως έχει με κεφαλαία γράμματα τη φράση «ΠΡΩΤΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ».
«Ε όχι και η πρώτη ταινία… Έλεος…», όπως σχολιάζει στο facebook και ο Στέλιος Μουλάς. Πραγματικά έλεος και ήμαρτον με αυτήν τη διοίκηση και τα όσα γράφει στην ιστοσελίδα του δήμου. Προφανώς θα καταργήσουμε την ταινία του Νίκου Κούνδουρου «1922» που γυρίστηκε το 1978, προκειμένου να ικανοποιήσουμε την προσπάθεια της διοίκησης Μανδαλιανού να αναβαθμίσει την ταινία της κυρίας Ντενίση ώστε να αναβαθμίσει την εκδήλωση που έκανε μαζί της, αναβαθμίζοντας τελικά τον εαυτό της.
Πραγματικά η ιστοσελίδα του δήμου Κορδελιού Ευόσμου, που η διοίκηση Μανδαλιανού την έχει μετατρέψει σε προπαγανδιστικό της όργανο, θα μας κάνει να ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε. Η διοίκηση Μανδαλιανού, με τόσους καλλιτέχνες, συγγραφείς και εκπαιδευτικούς στη σύνθεσή της, βάφτισε την ταινία της κυρίας Ντενίση ως την πρώτη ταινία για τη Μικρασιατική καταστροφή.
Ίσως βέβαια ο Κούνδουρος να πέφτει λίγος στα στελέχη της διοίκησης Μανδαλιανού και μέγεθος που δεν μπορεί να συγκριθεί με τη Μιμή Ντενίση. Την περίπτωση να μην τον γνωρίζουν προσπαθούμε να καταπιεστούμε για να μην τη σκεφτόμαστε, γιατί τότε η παρούσα κριτική θα μπορούσε να μετατραπεί σε μεγάλη χοντροκοπιά.
Σ.
ΥΓ1. Η αρχική πηγή του σεναρίου της ταινίας του Νίκου Κούνδουρου βασίστηκε στο μυθιστόρημα – αυτοβιογραφία του Ηλία Βενέζη, Το Νούμερο 31328.
ΥΓ2. Η ταινία του Νίκου Κούνδουρου προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το 1978, λαμβάνοντας 9 βραβεία, μεταξύ των οποίων: καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, φωτογραφίας (Νίκος Κακαβουδάκης), Α’ Ανδρικού (Βασίλης Λάγγος) και Α’ Γυναικείου ρόλου (Ελεωνόρα Σταθοπούλου).