Μια φορά κι έναν καιρό στην Ελλάδα οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας φύτρωναν σαν τα μανιτάρια. Ήταν τόσες πολλές οι ΜΕΘ, οι οποίες φύτρωσαν στην Ελλάδα εκείνην την εποχή, που ξεπέρασαν ακόμα και τα ψιλικατζίδικα. Οι γιατροί που διορίστηκαν για να στελεχώσουν τις ΜΕΘ ξεπέρασαν το άθροισμα των ψιλικατζίδων και των λαϊκατζίδων, ενώ οι νοσηλευτές που διορίστηκαν για τον ίδιο σκοπό ξεπέρασαν το άθροισμα των υπόλοιπων εργαζομένων στον δημόσιο τομέα. Ήταν τόσες πολλές οι ΜΕΘ, οι οποίες έγιναν εκείνην την εποχή στην Ελλάδα, που δεν τις χωρούσαν τα νοσοκομεία. Άρχισαν λοιπόν να βάζουν τις ΜΕΘ όπου έβρισκαν.
Στον δήμο Κορδελιού Ευόσμου, αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας, έβγαλαν παιδάκια από υπόγεια, τουαλέτες, λέβητες στα οποία έκαναν μέχρι τότε μάθημα και έβαλαν εκεί τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Άλλες ΜΕΘ τις τοποθέτησαν σε γυμναστήρια και πολιτιστικά κέντρα, σε στάδια και σε πλατείες! Την εποχή εκείνη όπου και να γύριζες το κεφάλι σου έβλεπες ΜΕΘ. Οι ΜΕΘ είχαν επισκιάσει τα σχολεία και τις εκκλησίες. Κανένας Έλληνας δεν θα κινδύνευε εκείνην τη χρονιά από την πανδημία αφού υπήρχαν τόσες πολλές ΜΕΘ που έβαζαν σ’ αυτές ακόμα και ασθενείς οι οποίοι δεν τις χρειάζονταν για να τις έχουν σε εγρήγορση. Εκείνην τη χρονιά όποιος Έλληνας έμπαινε στο νοσοκομείο διασωλυνωνόταν για να μην στέκονται τζάμπα και βερεσέ τόσες πολλές ΜΕΘ!
Μετά ξαφνικά οι καλές νεράιδες, που έφτιαξαν τις αμέτρητες ΜΕΘ και διόρισαν τις στρατιές από γιατρούς και νοσηλευτές, μεταμορφώθηκαν σε Δρακουμέλ και οι ΜΕΘ εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας. Όσο ο κόσμος δεν χρειαζόταν τις ΜΕΘ, οι ΜΕΘ ήταν αμέτρητες και έβαζαν σ’ αυτές ακόμα και όσους δεν τις χρειάζονταν. Όταν ο κόσμος χρειάστηκε τις ΜΕΘ, οι ΜΕΘ εξαφανίστηκαν από παντού! Οι Δρακουμέλ, που μέχρι εκείνην τη στιγμή καλούσαν τον κόσμο να τους χειροκρατάει στα μπαλκόνια για τις αμέτρητες ΜΕΘ που έφτιαξαν και για τους αμέτρητους γιατρούς που διόρισαν, οι γνωστοί Δρακουμέλ που και τα χρόνια πριν από την πανδημία καταδίωκαν και μαγείρευαν τα απαίσια στρουμφάκια, σταμάτησαν να ζητάνε το χειροκρότημα του κόσμου και άρχισαν να τον καταπίνουν ανεξαρτήτως αν είχε ή δεν είχε ιό. Βλέπεις οι Δρακουμέλ δεν μπορούσαν να κολλήσουν τον ιό αφού αυτός μεταδιδόταν μόνο από άνθρωπο σε άνθρωπο και αυτοί ήταν αερικά που μεταμορφώνονταν εύκολα από νεράιδες σε Δρακουμέλ και το αντίστροφο!
Και έζησαν οι Δρακουμέλ καλά και οι ιθαγενείς καλύτερα αφού όταν ξύπνησαν από το όνειρο των αμέτρητων ΜΕΘ, των χιλιάδων γιατρών και των ακόμα περισσότερων νοσηλευτών, διαπίστωσαν ότι για μία ακόμα φορά έβραζαν στα καζάνια των Δρακουμέλ και ότι οι αμέτρητες ΜΕΘ, οι χιλιάδες γιατροί και οι ακόμα περισσότεροι νοσηλευτές ήταν απλά ένα όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό που τους το υπέβαλαν οι Δρακουμέλ δια της αυθυποβολής!! Παρ’ όλα αυτά οι ιθαγενείς, για να μην κακοκαρδίσουν τους Δρακουμέλ, συνέχισαν να χειροκροτούν καθώς έβραζαν μέσα στα καζάνια, με την ίδια ζέση που χειροκροτούσαν και από τα μπαλκόνια!!
Σ. Σηρούς
