Του Γιάννη Καμαρινού
Στη δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης μας, εδώ όπου οι δρόμοι χαράχτηκαν με μόχθο και οι συνοικίες χτίστηκαν με ιδρώτα, στέκεται η γυναίκα του Δήμου Ελευθερίου, Κορδελιού, Ευόσμου. Μια γυναίκα απλή, αλλά σπουδαία. Μια γυναίκα της καθημερινότητας, αλλά και της υπέρβασης.
Είναι η μητέρα που ξυπνά πριν χαράξει, που προλαβαίνει να είναι τα πάντα για όλους. Δουλεύει, φροντίζει, αγωνίζεται, αγαπά. Με βλέμμα γεμάτο όνειρα, ακόμη κι όταν η πραγματικότητα δεν της χαρίζει ευκολίες.
Είναι η κόρη που περπατά στους δρόμους του δήμου μας με την ελπίδα ζωγραφισμένη στα μάτια της. Σπουδάζει, δουλεύει, δημιουργεί, παλεύει για το δικό της αύριο χωρίς φόβο, αλλά με πάθος.
Είναι η γιαγιά που κρατά ζωντανές τις ρίζες αυτού του τόπου, που διηγείται ιστορίες προσφυγιάς, φτώχειας, αλλά και ελπίδας. Μια γυναίκα που έμαθε να δίνει χωρίς να ζητά, που ξέρει να χτίζει από το τίποτα, που έζησε τα δύσκολα αλλά χαμογελά δυνατά.
Στη δυτική Θεσσαλονίκη μας, εδώ που η ζωή είναι σκληρή, αλλά η καρδιά των ανθρώπων ζεστή, η γυναίκα είναι σύμβολο δύναμης. Δεν περιμένει κανέναν να της χαρίσει τίποτα. Κατακτά με το σθένος της, δημιουργεί με τα χέρια της, πορεύεται με την αξιοπρέπειά της.
Σήμερα, στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, δεν τιμάμε μόνο την ύπαρξή της, αλλά την ψυχή της. Τη μαχητικότητά της, την υπομονή της, το όραμά της.
Γιατί η γυναίκα του Δήμου Ελευθερίου Κορδελιού Ευόσμου είναι το θεμέλιο κάθε γειτονιάς, κάθε σπιτιού, κάθε αγώνα. Και αξίζει να γιορτάζεται, κάθε μέρα.
Χρόνια πολλά, γυναίκα της δύναμης, της προσφοράς και της ελπίδας!
