Του Γιάννη Καμαρινού
Ο Αλί Σαμάτα με τα δύο γκολ που πέτυχε το Σάββατο στην Κρήτη απέδειξε ότι μπορούν να γίνουν και πράγματα από εκεί που δεν το περιμένεις.
Μακάρι ο Σαμάτα με αυτή του την εμφάνιση να έδινε το σύνθημα της μεταμόρφωσης… και του τοπικού Σαμάτα.
Βέβαια ο Σαμάτα δούλεψε με φιλότιμο όλο αυτό το διάστημα που δεν μπορούσε να πετύχει τέρμα. Δεν θα γράψω πως ο τοπικός Σαμάτα δεν έχει φιλότιμο και δεν προσπαθεί να δουλέψει με φιλότιμο.
Το πρόβλημα είναι πως για να τα καταφέρει ο Σαμάτα, όσο φιλότιμο κι αν έχει, πρέπει να έχει και προπονητή με φιλότιμο κι ας έχει παραξενιές κι ας έχει ιδιοτροπίες και ας διαφωνούμε σε πολλά πράγματα μαζί του. Το πρόβλημα είναι πως αρχίζω να πιστεύω πως ο προπονητής του τοπικού Σαμάτα δεν έχει φιλότιμο, όπως δεν έχουν φιλότιμο και οι αυλοκόλακες που εκθρέφει. Άλλωστε γίνεται φιλότιμος αυλοκόλακας;
Δυστυχώς ο τοπικός Σαμάτα δεν θα βάλει γκολ, γιατί δεν θα τον αφήσει ο προπονητής του
να βάλει γκολ με τον τρόπο που κοουτσάρει, επειδή και το άθλημα δεν κατέχει και δεν προσπαθεί να το μάθει παριστάνοντας ότι τα ξέρει όλα και αλαζόνας είναι και σημάδια αλλαγής πορείας δεν δείχνει και θεωρεί πως το πιο σπουδαίο απ’ όλα τα παιχνίδια είναι ο παπάς που παίζεται με τα τρία χαρτιά της τράπουλας! Εδώ παπάς, εκεί παπάς, που είναι ο παπάς;!!
