Πέρασαν περίπου είκοσι χρόνια από την έκδοση της έντυπης «Ακίδας». Πέρασαν τόσα πολλά χρόνια.
Πριν την έκδοση της «Ακίδας» ψάξαμε πολύ το όνομά της, όσοι συμμετείχαμε σ’ εκείνο το εγχείρημα. «Ακίδα», είπε ο Λιάκος. Ήταν η καλύτερη πρόταση, με βάση τη λογική που θέλαμε να έχει η εφημερίδα.
Ο «νονός» της «Ακίδας» Ηλίας Βακφάρης «έφυγε» ξαφνικά και πρόωρα σήμερα το πρωί, λίγο καιρό αφότου έκλεισε τα 51 του χρόνια.
Ο Ηλίας πάντοτε χαμογελούσε. Ακόμα κι όταν τον πείραζες, ακόμα κι όταν τον πίεζες, εκείνος χαμογελούσε. Χαμογελούσε στις δυσκολίες, χαμογελούσε στις αποκοτιές. Ακόμα κι όταν τύχαινε να νευριάσει, χρειαζόταν μόνο λίγα δευτερόλεπτα για να ξεσπάσει στα γέλια.
Εργαζόμενος στον κλάδο του μετάλλου ο Λιάκος ήταν άνθρωπος συνδικαλιστικά και πολιτικά δραστήριος, ήταν άνθρωπος που δεν ήθελε να αφήσει στην τύχη τις κοινωνικές εξελίξεις. Ήταν εργάτης που διάβαζε, που ενημερωνόταν, που δεν ήθελε να μιλάει χωρίς να γνωρίζει.
Τον Λιάκο θα τον αποχαιρετήσουμε μεθαύριο Τετάρτη 7 Αυγούστου, στις 12 το μεσημέρι, στα κοιμητήρια του Ευόσμου.
Σ.Μ.
