Το θρησκευτικό συναίσθημα σε μερίδα της κοινωνίας μας, είναι δεδομένο και μεγάλο. Σε όλες τις μεγάλες εορτές συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία των εκκλησιασμών, σε περιφορές εικόνων, στην περίοδο του Πάσχα, στην περιφορά του Επιταφίου και γενικότερα σε όλες τις εκδηλώσεις των κατά τόπους εκκλησιών. Αυτό είναι απόλυτα σεβαστό, αφού αυτοί οι άνθρωποι βρίσκουν την γαλήνη τους με αυτό τον τρόπο.
Σε λιγότερο από δύο μήνες θα έχουμε τις δημοτικές εκλογές. Τα επιτελεία των συνδυασμών – που θα κατέλθουν για να διεκδικήσουν την δημαρχία, καθώς και τις θέσεις των δημοτικών συμβούλων – εργάζονται πυρετωδώς για τις κινήσεις που πρέπει να κάνουν, ώστε να έρθει το καλύτερο αποτέλεσμα.
Πως συνδέονται αυτές οι δύο φαινομενικά διαφορετικές δεδομένες παραδοχές;
Από την πλευρά των υποψηφίων δημάρχων και δημοτικών συμβούλων, βλέπουμε την συμμετοχή τους στα δρώμενα της εκκλησίας και μάλιστα με υπερβάλλοντα ζήλο. Όχι μόνο συμμετοχή στο εκκλησίασμα, όχι μόνο να ακολουθούν την περιφορά του Επιταφίου ή των εικόνων αγίων, αλλά να τα σηκώνουνε για να ακολουθήσουν οι πιστοί από πίσω τους.
Ως εδώ μπορεί να μην χαρακτηριστεί κάπως. Ο λόγος όμως που γίνεται αυτό, δημιουργεί αποστροφή στο κόσμο με απλή λογική. Αν συνέβαινε σε περίοδο που δεν ήταν προεκλογική, προφανώς κάνεις δεν θα έκανε συνειρμούς ως προς το αν συμμετέχουν με καλές και χρηστές προθέσεις.
Για τις αγαθές ή όχι προθέσεις, έχουμε και τα αποδεδειγμένα πειστήρια των αντίστοιχων δημοσιεύσεων. Οι υποψήφιοι δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, συμμετέχουν για να βγουν φωτογραφίες, οι οποίες αναρτώνται στις προσωπικές σελίδες τους στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Με αυτή την οπτική, καταλαβαίνει ο καθένας πως δεν υπάρχει η απαραίτητη ευλάβεια που απαιτείται (με βάση τα θρησκευτικά συναισθήματα που έχει μεγάλη μερίδα των δημοτών). Έτσι μάλλον δημιουργεί μια αποστροφή και ίσως οι πιστοί θεωρούν αυτές τις ενέργειες ψηφοθηρικές, αλλά μάλλον τους υποψηφίους δεν τους ενδιαφέρει , αφού μπορεί να υπάρξει ευρύτερο πολιτικό όφελος από την υποστήριξη της Εκκλησίας.
Το θρησκευτικό συναίσθημα είναι απολύτως σεβαστό. Πάνω σε αυτό, δεν είναι δυνατόν να ποντάρουν για τα συμφέροντα τους και οι υποψήφιοι. Οι θρησκευτικές τελετές των περιφορών και των λειτουργιών της εκκλησίας, προϋποθέτουν ευλάβεια, σεβασμό και συμμετοχή χωρίς δεύτερες σκέψεις και συμφέροντα. Διαφορετικά δημιουργείται μια αποστροφή προς τα πρόσωπα αυτά και σίγουρα καταλαβαίνει ο καθένας πως δεν υπάρχει σεβασμός και προς τους συνανθρώπους μας που πιστεύουν πολύ.
Τσιότσος Αθανάσιος
