Η επίθεση στην τέχνη με αφορμή τον πόλεμο μου φαίνεται απολύτως φυσιολογική. Η τέχνη είναι κάτι μισητό γιατί είναι κάτι ακατανόητο τελικά σε πολλούς και κυρίως σ’ αυτούς που ψάχνουν κάθε φορά αφορμή να της επιτεθούν.
Θέλουν να κάνουν μέρος του προβλήματός τους τον Τσαϊκόφσκι, τον Στραβίνσκι, τον Σοστακόβιτς, τον Μπετόβεν, τον Μπραμς, τον Ντεμπισί. Ο Τσαϊκόφσκι απέναντι στον Μπετόβεν και ο Μπετόβεν απέναντι στον Τσαϊκόφσκι. Ο Στραβίνσκι απέναντι στον Μπραμς και ο Μπραμς απέναντι στον Στραβίνσκι. Ο Σοστακόβιτς απέναντι στον Ντεμπισί και ο Ντεμπισί απέναντι στον Σοστακόβιτς.
Χρησιμοποιούν όλους αυτούς που, ακούγοντας κάποια αποσπάσματα των έργων τους, σου περνάει από το μυαλό πως δεν τα έγραψε ανθρώπινο χέρι. Τους χρησιμοποιούν ως εργαλεία και έρχονται στιγμές που προσπαθούν να τους μετατρέψουν σε πολεμικά εργαλεία. Τους χρησιμοποιούν σαν συμπληρώματα της ζωής μας, που μας διασκεδάζουν όπως μας διασκεδάζει ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, ένα σκυλάδικο, ακόμα και μια αρένα με μονομάχους.
Αυτοί όμως δεν μας διασκεδάζουν, ούτε απλά μας ψυχαγωγούν. Μας ανοίγουν δρόμους να σκεφτούμε πολύ ανώτερα πράγματα. Η λέξη διασκέδαση προέρχεται από το ρήμα διασκεδάννυμι, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει σπαταλώ το χρόνο μου. Ακούγοντας Bartok, Khachaturian, Chopin, Prokofiev, Bach δεν σπαταλάς το χρόνο σου, ούτε καν απλά ψυχαγωγείσαι. Ακούγοντας αυτούς και άλλους σαν κι αυτούς διευρύνεις τους πνευματικούς σου ορίζοντες.
Εάν κάποια στιγμή ανακαλύψει τον πλανήτη γη ένας εξωγήινος πολιτισμός, ο οποίος προφανώς για να φτάσει μέχρι εδώ θα είναι πολύ ανώτερος και η ανθρώπινη επιστήμη όπως και η τεχνολογία μπροστά στη δική του επιστήμη και τεχνολογία θα φαντάζουν απειροελαχίστως μηδαμινές, το μόνο που μπορεί να τον σταματήσει από το να αντιμετωπίσει τους ανθρώπους ως κατσαρίδες που καταστρέφουν μανιωδώς έναν παράδεισο όπως είναι ο πλανήτης γη θα είναι ο Τσαϊκόφσκι, γιατί κι εκείνους θα τους φανεί ότι ο Καρυοθραύστης δεν γράφτηκε από ανθρώπινο χέρι.
Κ. Νότνολ
