Καθώς ακούς ανθρώπους, που, μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, μπαίνει ο μισθός στην τράπεζα, να ζητούν τη λήψη οριζόντιων μέτρων για τον περιορισμό της πανδημίας, ανατριχιάζεις. Καρφί δεν τους καίγεται για τους ανθρώπους που καταστράφηκαν από τα οριζόντια μέτρα και για άλλους που θα καταστραφούν από νέα οριζόντια μέτρα. Καρφί δεν τους καίγεται για τους εμποράκους που είτε είδαν τα καταστήματά τους να κλείνουν είτε θα τα δουν στο άμεσο μέλλον, αν επιβληθούν και πάλι οριζόντια μέτρα. Αλλά τι τους νοιάζει για τους εμποράκους, εκείνους που προτείνουν ξανά οριζόντια μέτρα; Εκείνοι, μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, γεμίζουν την τσέπη τους. Οι άλλοι δεν πάνε να ψοφήσουν.
Ε και τι να κάνουμε, θα πει κανείς, αφού πεθαίνουν άνθρωποι. Πλησιάζουμε τα δύο χρόνια από την αρχή της πανδημίας. Ας προσλαμβάναμε γιατρούς και νοσηλευτές, ας ενισχύαμε τα νοσοκομεία και τις πρωτοβάθμιες δομές υγείας. Ας προσλαμβάναμε καθηγητές και δασκάλους και ας μειώναμε τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη. Ας προσλαμβάναμε οδηγούς και ας αγοράζαμε λεωφορεία για να μην στοιβάζονται οι επιβάτες μέσα σ’ αυτά. Ας έκανε εδώ ο δήμος μας, ο δήμος Κορδελιού Ευόσμου, μια καμπάνια για να πείσει τους κατοίκους να εμβολιαστούν. Τίποτα δεν έκανε και δεν κάνει ακόμη. Τα Μέσα Ενημέρωσης κάνουν λόγο σήμερα για 11 άτομα διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ στο Παπαγεωργίου και κάτι παρόμοιο στο Παπανικολάου.
Δηλαδή η μόνη λύση για τον περιορισμό της πανδημίας είναι τα οριζόντια μέτρα και ο θάνατος του εμποράκου; Δηλαδή το κράτος, συμπεριλαμβανομένης της διοίκησης του δήμου μας, έζησε το λαμπερό Ελληνικό καλοκαίρι χωρίς να πάρει κανένα μέτρο ώστε να μην ζήσουμε ξανά τα ίδια με τα περσινά, ενώ φέτος υπάρχει και το εμβόλιο, και τη νύφη πάλι θα την πληρώσουν οι επαγγελματίες; Η κυβέρνηση προς το παρόν ευτυχώς απορρίπτει την εφαρμογή οριζόντιων μέτρων. Μόνο αυτό θα μας έλλειπε ξανά. Δυστυχώς όμως η ολιγωρία, ακόμα και τώρα, τουλάχιστον στην προσπάθεια να πειστούν ανεμβολίαστοι συμπολίτες μας να εμβολιαστούν σε συνδυασμό με φωνές κάποιων για οριζόντια μέτρα, δημιουργούν μεγάλο φόβο μήπως πάμε στις γιορτές με τον ίδιο τρόπο που πήγαμε και πέρυσι.
Στο τέλος ο εμποράκος δεν θα ξέρει από τι θα πεθάνει. Θα πεθάνει από κορονοϊό; Θα πεθάνει οικονομικά αν θα κλείσει και πάλι το μαγαζί του για να περιοριστεί ο κορονοϊός; Ή θα πεθάνει από το άγχος στη σκέψη μήπως κλείσει και πάλι το μαγαζί του για να περιοριστεί ο κορονοϊός;
Σ.
