Καλούνε ένστολους εθελοντές μουσικούς για να τους προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους κι εκείνοι ανταποκρίνονται με χαρά. Μάλιστα μεταβαίνουν στην υπηρεσία με δικά τους οχήματα, γιατί αυτοί που έπρεπε να φροντίσουν για τη μεταφορά τους δεν το έκαναν. Ανταποκρίνονται με χαρά και χωρίς διαμαρτυρίες στα κελεύσματα να παραμείνουν στη θέση τους και να περιμένουν για να υποδεχτούν επισήμους που πρόκειται να παραβρεθούν στην εκδήλωση, αλλά θα καθυστερήσουν.
Όταν κάποτε οι εθελοντές ένστολοι μουσικοί τελειώνουν την υπηρεσία τους, οι διοργανωτές της εκδήλωσης επιδιώκουν να τους δώσουν κεράσματα στο χέρι, ενώ έχουν έτοιμη δεξίωση. Στο ένα χέρι δηλαδή να κρατούν το όργανο και στο άλλο το κέρασμα. Κάποιος παρεμβαίνει και λέει πως δεν είναι σωστό αυτό, αφού υπάρχει ετοιμασία στην αίθουσα δεξιώσεων.
Οι εθελοντές ένστολοι μουσικοί προσκαλούνται τελικά στην αίθουσα δεξιώσεων. Εκεί, μετά από λίγη ώρα, διαπιστώνουν πως το δικό τους τραπέζι είναι διαφορετικό από τα τραπέζια που θα τραπεζωθούν οι ίδιοι οι διοργανωτές. Αντί το τραπέζι των εθελοντών ένστολων μουσικών να είναι τουλάχιστον το ίδιο με τα υπόλοιπα, είναι πολύ φτωχότερο.
Οι εθελοντές ένστολοι μουσικοί αποχωρούν. Αν ήξεραν τι θα αντιμετωπίσουν, πιθανότατα δεν θα μετέβαιναν ποτέ στην αίθουσα δεξιώσεων, γιατί δεν ζήτησαν ελεημοσύνη από κανέναν. Έκαναν μια σοβαρή ένστολη υπηρεσία και περίμεναν να αντιμετωπιστούν ως μουσικοί και ως φιλοξενούμενοι.
Είναι παράδοξο σ’ αυτόν τον τόπο το γεγονός ότι όταν κάποιος πληρώνει μουσικούς για μία εκδήλωση, πρέπει να εξασφαλίσει και πλούσιο φαγητό και ακριβό ποτό. Αντιθέτως οι περισσότεροι, όταν εξασφαλίζουν δωρεάν μουσικούς για μια σπουδαία εκδήλωση, θεωρούν πως είναι φυσιολογικό να τους «ξεπετάξουν» χωρίς να τους κεράσουν ούτε φοντάν ή να τους ελεήσουν ως ζητιάνους με ό,τι έχουν ευχαρίστηση.
Να γελάς ή να κλαις; Κλαυσίγελο σου προκαλούν όλα αυτά.
Σ.
