Του Γιάννη Καμαρινού
Ο κύριος Λευτέρης Αλεξανδρίδης εκλέχτηκε δήμαρχος τάζοντας ότι θα κάνει όσα δεν είχε κάνει ο προηγούμενος δήμαρχος και όσα δεν είχαν κάνει όλοι οι προηγούμενοι δήμαρχοι. Ο κύριος Λευτέρης Αλεξανδρίδης εκλέχτηκε τάζοντας λαγούς με πετραχήλια, αλλά μέχρι τώρα όλα κινούνται πολύ αργά, γιατί ξαφνικά, ως δήμαρχος, ανακάλυψε ότι η δημόσια διοίκηση κινείται πολύ αργά.
Το ότι έταξε λαγούς με πετραχήλια όσον αφορά τα έργα που θα έκανε και ακόμη δεν βλέπουμε ούτε ίχνος τους, είναι ένα το κρατούμενο. Το άλλο κρατούμενο είναι ότι εκμεταλλεύτηκε τους συμβασιούχους εργαζόμενους του δήμου αρπάζοντας την ψήφο τους, την ψήφο των οικογενειών τους, την ψήφο του περιγύρου τους για να εκλεγεί δήμαρχος. Άρπαξε εκατοντάδες ψήφους πρωτοστατώντας στις προσπάθειές τους να γίνουν οι συμβάσεις τους αορίστου χρόνου, επειδή εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Και τώρα που έγινε δήμαρχος και ήρθε η ώρα, με τη δική του συμβολή, να ευοδωθούν οι προσπάθειες που έκαναν δεκάδες συμβασιούχοι εργαζόμενοι, ο κύριος Αλεξανδρίδης τους γυρνάει την πλάτη, επικαλούμενος τη νομιμότητα, η οποία δεν άλλαξε καθόλου από τότε που ο κύριος Λευτέρης Αλεξανδρίδης πρωτοστατούσε στους αγώνες των συμβασιούχων εργαζομένων. Η νομιμότητα δεν άλλαξε, αλλά άλλαξε η θέση του κυρίου Αλεξανδρίδη. Τότε ήταν αντιπολιτευόμενος τζάμπα μάγκας και τώρα είναι δήμαρχος.
Γιατί όμως ο κύριος Αλεξανδρίδης θα παρανομήσει εάν δεν θα κάνει έφεση εναντίον της πρωτόδικης απόφασης που δικαιώνει τους 151 συμβασιούχους εργαζόμενους; Γιατί, λέει, έτσι είναι ο νόμος. Ας ξεπεράσουμε το γεγονός ότι ο νόμος ήταν έτσι και πριν, όταν ο κύριος Αλεξανδρίδης χοροπηδούσε υπέρ του να γίνουν αορίστου χρόνου οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι, οι οποίοι εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Ας πούμε ότι ο νόμος τον υποχρεώνει να ασκήσει έφεση. Τι κάνει όμως ο κύριος Αλεξανδρίδης για να μην ασκήσει έφεση; Πήγε στην ΠΕΔ που είναι αντιπρόεδρος, πήγε στην ΚΕΔΕ, προκειμένου να πιέσουν όλοι μαζί ώστε να γίνει αορίστου χρόνου το προσωπικό, αφού το χρειάζεται ο δήμος; Πήγε ο κύριος Αλεξανδρίδης στον ίδιο τον πρωθυπουργό να χτυπήσει το χέρι του στο τραπέζι και να απαιτήσει να αλλάξει ο νόμος, αφού αυτοί οι εργαζόμενοι χρειάζονται στον δήμο;
Δεν πήγε ο κύριος Αλεξανδρίδης πουθενά, γιατί τους εργαζόμενους τούς ήθελε για να τον ψηφίσουν και να τον εκλέξουν δήμαρχο. Ο κύριος Αλεξανδρίδης είναι υπέρ της ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών του δήμου και θέλει υποστελεχωμένο τον δήμο για να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση, την οποία θα υλοποιήσει με την ψήφο αυτών που προσπαθεί ουσιαστικά να απολύσει. Αν δεν είναι έτσι τα πράγματα, ας μου αποδείξει με πράξεις ο κύριος δήμαρχος ότι είναι αλλιώς.
Εάν όμως ο κύριος Αλεξανδρίδης κοροϊδέψει τους συμβασιούχους εργαζόμενους με την κωλοτούμπα, που ήδη έχει ξεκινήσει να κάνει και σ’ αυτό το ζήτημα, αυτό θα είναι το πολιτικό του τέλος. Και δεν θα είναι μόνο το δικό του πολιτικό τέλος. Θα είναι και το πολιτικό τέλος όλων εκείνων των δημοτικών του συμβούλων, που δεν ήταν και λίγοι, οι οποίοι «σκοτώνονταν» μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει τις ψήφους των συμβασιούχων εργαζόμενων και των οικογενειών τους.
Μαύρο θα είναι το μέλλον της παράταξης Αλεξανδρίδη και θα είναι τόσο μαύρο όσο μαύρο είναι το Πάσχα που επιφύλαξε ο κύριος δήμαρχος στους συμβασιούχους εργαζόμενους.
Να εφαρμόσει ο κύριος Αλεξανδρίδης την πρωτόδικη δικαστική απόφαση υπέρ των εργαζομένων
