Ο αντιδήμαρχος αποδείχτηκε μεγάλος αίλουρος. Στην πραγματικότητα ούτε ο αίλουρος δεν θα μπορούσε να τον συναγωνιστεί.
Ο αντιδήμαρχος, τις ημέρες που τα παιδιά έλεγαν κάλαντα, κυκλοφορούσε μόνο με «χοντρά»! Ούτε κέρματα δεν είχε πάνω του. Δηλαδή και στην εκκλησία να τύχαινε να μπει για να ανάψει ένα κερί, θα έλεγε του αγίου ότι θα του το χρωστάει.
Μόλις λοιπόν πλησίαζαν τα παιδιά για τα κάλαντα έδειχνε τα «χοντρά», εννοώντας πως θα τους τα χρωστάει. Όταν έπεφτε πάνω σε παιδιά που έδειχναν τη διάθεση να του χαλάσουν τα «χοντρά», είχε plan B! Πεταγόταν να χαλάσει ο ίδιος τα «χοντρά», προκειμένου να μη βάλει στον κόπο τα παιδιά, και μετά… μην τον είδατε τον Παναγή!
Εξαφανιζόταν σαν αίλουρος ο αντιδήμαρχος! Κανένας δεν προλάβαινε να τον δει και μια φορά που τον είδαν, ήταν τόσο γρήγορος που δεν πρόλαβαν ούτε να τον φωνάξουν, ούτε να τον απαθανατίσουν με το φωτογραφικό φακό. Το μόνο που πρόλαβαν να κάνουν, γιατί είχαν τον χρόνο, ήταν να πεθάνουν στα γέλια.
Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. Γελούσαν μαζί του γιατί δεν θα μπορούσε κανένας τους να τον συναγωνιστεί σε ταχύτητα, γιατί ούτε ο αίλουρος δεν μπορεί να τον συναγωνιστεί.
Μπάμπης Ι.
