Του Γιάννη Καμαρινού
Το ότι ο δήμαρχος Κορδελιού Ευόσμου, Λευτέρης Αλεξανδρίδης, έκανε κυβίστηση σ’ ένα ακόμα θέμα και λέει άλλα από αυτά που έλεγε πριν αναλάβει τη διοίκηση του δήμου, είναι κάτι συνηθισμένο. Ούτε ο πρώτος είναι, ούτε ο τελευταίος. Είπε ένα σωρό πράγματα που δεν τα πίστευε, έγινε δήμαρχος και τώρα τα γυρίζει.
Το ότι ο κύριος Αλεξανδρίδης προσπαθεί να μας πείσει ότι έχει δίκιο που αφήνει κάποιες σχολικές καθαρίστριες άνεργες και ότι αυτό το κάνει με γνώμονα την φιλεργατική του αντίληψη δεν είναι κάτι που δεν το περιμέναμε.
Ο κύριος Αλεξανδρίδης δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος που άλλα έλεγε προεκλογικά, προκειμένου να εκλεγεί δήμαρχος, και άλλα κάνει μετεκλογικά, αφού πλέον είναι δήμαρχος και έχει εξουσία στα χέρια του.
Αυτό που ξενίζει είναι το ύφος του κυρίου Αλεξανδρίδη, το οποίο επισήμαναν πολλοί από τους παραβρισκόμενους στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Κορδελιού Ευόσμου την Πέμπτη 25 Ιουλίου 2024. Ύφος αλαζονικό, υπεροπτικό, αυταρχικό, υποτιμητικό, ύφος απαράδεκτο.
Και δεν έφτανε το ύφος, αλλά μετά την αναβολή της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου από τον πρόεδρο και ενώ όλοι είχαν βγει έξω, αντιπολίτευση, σχολικές καθαρίστριες, συνδικαλιστές, αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι της διοίκησης, ο δήμαρχος επέλεξε να κάνει εμφάνιση με τους αυλικούς του, για να δείξει ποιο είναι το επιτελείο του, ποιους λογαριάζει και ακούει. Δημοσιογράφοι, επικοινωνιολόγοι και ανάμεσά τους μόνο ένας δημοτικός σύμβουλος.
Αλαζονικό ύφος και αλαζονική στάση από τον δήμαρχο Κορδελιού Ευόσμου απέναντι στις σχολικές καθαρίστριες, απέναντι στους συνδικαλιστές, απέναντι στην αντιπολίτευση, απέναντι στην ίδια του την παράταξη. Ο κύριος Αλεξανδρίδης με τον τρόπο του φώναζε πως δεν λογαριάζει κανέναν παρά μόνο τους ανθρώπους εκείνους από τους οποίους περιστοιχιζόμενος εξήλθε του δημαρχείου.
