Κανένας άξιος δεν πρέπει να φοβάται. Πάντα τα εμπόδια θα τον οδηγούν πιο ψηλά. Η αποτυχία γι’ αυτόν είναι δρόμος για ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία.
Αποτυγχάνει εδώ χάνοντας μια καρέκλα και τσουπ μια μεγαλύτερη καρέκλα μένει χήρα από πισινό παραπέρα, οπότε πάει και στρώνει τον δικό του.
Οι άξιοι δεν χάνονται ποτέ, αφού, επειδή ακριβώς είναι άξιοι, έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να υπάρχουν πάντα έτοιμες καρέκλες ώστε να υποδεχτούν τον πισινό τους.
Όχι σαν τους αχαΐρευτους που χρόνια σπουδάζουν, κάνουν μεταπτυχιακά, παίρνουν διδακτορικά, μοιράζουν βιογραφικά, αλλά δεν μπορούν να βρούνε δουλειά.
Οι άξιοι πάντα κάπου θα στρογγυλοκαθίσουν. Εάν δεν εκλεγούν, θα διοριστούν και εάν δεν διοριστούν, θα εκλεγούν. Αυτά γιατί είναι άξιοι και μπορούν.
Ο άξιος, του άξιου, τον άξιο, ω άξιε. Οι άξιοι, των άξιων, τους άξιους, πάντα άξιοι!!
Κόυνερ
Δούλεψες καμιά φορά στη ζωή σου;
Η δουλειά του Γκρούεζα…
