Η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κορδελιού Ευόσμου της 28ης Μαΐου 2024 ήταν η πρώτη για τον Γιώργο Σταυρίδη, ο οποίος αντικατέστησε τον Κώστα Αμανατιάδη που παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους.
Κανένας όμως, ούτε από τη διοίκηση του δήμου, ούτε από την αντιπολίτευση, δεν θυμήθηκε να καλωσορίσει τον Γιώργο Σταυρίδη, αντιδήμαρχο Παιδείας επί διοίκησης Μανδαλιανού. Γι’ αυτό αποφάσισε να αυτοκαλωσοριστεί λαμβάνοντας τον λόγο και λέγοντας τα παρακάτω:
«Καλώς με δεχτήκατε. Απ’ τη θέση της αντιπολίτευσης να συνεργαστούμε. Ξέρετε απ’ το νόμο ότι η αντιπολίτευση ελέγχει τη διοίκηση. Σε ότι θετικό είναι για τους δημότες θα το στηρίζουμε. Θα σας ελέγχουμε και ότι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτόν τον τόπο να δει μια προκοπή. Θέλω να ευχηθώ σ’ εσάς και στις οικογένειές σας και στους δημότες μας υγεία».
Και μετά από αυτήν την τοποθέτηση του κυρίου Σταυρίδη, δεν φιλοτιμήθηκε κανείς, ούτε από τη διοίκηση του δήμου, ούτε από την αντιπολίτευση, να τον καλωσορίσει έστω και κατόπιν εορτής.
Και πώς και γιατί να το κάνει αυτό κανείς; Για την αρχηγική εμφάνιση του κυρίου Σταυρίδη; Για το ότι μιλούσε στον πληθυντικό αριθμό λες και αντικατέστησε τον επικεφαλής της παράταξης και έλεγε πράγματα που είναι δουλειά του αρχηγού της παράταξης να τα πει, εκφράζοντας την παράταξη; Για το ότι χαρακτήρισε δημότες τούς συνδημότες του λες και είναι υπήκοοί του; Ή γιατί αναφέρθηκε σε κάποιο νόμο, χωρίς να πει ποιος νόμος είναι αυτός, ο οποίος λέει ότι δουλειά της αντιπολίτευσης είναι να ελέγχει τη διοίκηση;
Σ’ αυτήν την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου έχουν συμβεί πολλά. Δεν είχε συμβεί όμως κάποιος Δημοτικός Σύμβουλος να καλωσορίσει τον εαυτό του. Ίσως βέβαια ο κύριος Σταυρίδης να πικράθηκε, γιατί στην προηγούμενη θητεία του Δημοτικού Συμβουλίου, στην οποία ήταν αντιδήμαρχος, όταν ο Ανέστης Κεχαγιάς αντικατέστησε τον παραιτηθέντα Δημήτρη Αραμπατζή, λάμβαναν το λόγο ο ένας μετά τον άλλο οι δημοτικοί σύμβουλοι για να καλωσορίσουν τον κύριο Κεχαγιά, ενώ τον ίδιο τον ξέχασαν όλοι. Όμως αυτό δεν είναι για να πικραίνεται κάποιος. Είναι αφορμή για σκέψη.
Κιμ. Ο.
Η διοίκηση Αλεξανδρίδη έπρεπε να διδαχθεί από τη διοίκηση Μανδαλιανού!
