Το λιβανιστήρι της διοίκησης Μανδαλιανού ζητάει έλεος γιατί ασχολούμαστε με τα αυτονόητα. Τι θεωρεί αυτονόητο;
Τη λακουβίτσα στο πεζοδρόμιο, στην οποία μπορεί ο κόσμος να σπάσει τα ποδάρια του. Και θεωρεί ότι όταν θα την μπαλώσει ο αντιδήμαρχος, θα τον ευλογάμε για καμιά δεκαπενταριά μέρες, όπως έκανε αυτός τη διοίκηση Μανδαλιανού, χωρίς μάλιστα εκείνη να μπαλώσει ούτε λακουβίτσα.
Το λιβανιστήρι της διοίκησης Μανδαλιανού ξέχασε εκείνο το φρεάτιο στο πάρκο της Μουσών που η διοίκηση, την οποία λιβάνιζε, δεν έλεγε να το ξεβουλώσει για ολόκληρους μήνες, μη κάνοντας το αυτονόητο.
Το λιβανιστήρι της διοίκησης Μανδαλιανού ξέχασε εκείνο το ρημάδι το ΚΕΠ που έκανε η αγαπημένη του διοίκηση ενάμιση χρόνο να το ανοίξει. Κι εκείνο ήταν αυτονόητο να ανοίξει σ’ ένα μήνα, αλλά δεν άνοιγε.
Σ’ αυτό το δήμο δυστυχώς το να μπαλωθεί μια τρύπα και να αλλάξει μια λάμπα δεν είναι και τόσο αυτονόητα πράγματα, γιατί δυστυχώς υπάρχουν λιβανιστήρια να λιβανίζουν το τίποτα των διοικήσεων.
Κιμ. Ο.