Του Θοδωρή Μπαλτά
Το Ελευθέριο Κορδελιό πρώην δήμος και τώρα πόλη του δήμου Κορδελιού Ευόσμου επισκεφτήκαμε με φίλους και φίλες που ήθελαν να το γνωρίσουν από κοντά. Είχαν ακούσει για τη μεγάλη ανάπτυξη που είχε τα τελευταία χρόνια αυτή η περιοχή, για τη μορφή της πόλης, για τις υπηρεσίες που προσφέρονται στους δημότες και γενικότερα για τις πρωτοβουλίες που μετέτρεψαν το Ελευθέριο Κορδελιό, καθώς και τις περιοχές της «Διαλογής» και της 5ης συνοικίας σε σύγχρονες αστικές περιοχές πρασίνου και ανάπτυξης.
Ξεκινήσαμε την περιήγηση διασχίζοντας την οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου και στη συνέχεια την Φιλίππου Φλώρου. Το πρώτο που διαπιστώσαμε είναι η απουσία των πυλώνων της ΔΕΗ, καθώς ο Δήμος με την πολιτεία κατάφεραν την υπογειοποίηση των καλωδίων, γεγονός σημαντικό για τους κατοίκους και την ίδια την εικόνα της πόλης.
Στην περιοχή «Βλαχάκια», στον άλλοτε τσιμεντένιο κύκλο είδαμε ένα καλαίσθητο παρτέρι που αναδύονταν υδάτινος πίδακας να ομορφαίνει το σταυροδρόμι.
Αριστερά μας το Πάρκο ΘΕΠΑΝ-πρώην κοιμητήρια έσφυζε από ζωή. Το πάρκο αυτό αφού είχε περάσει από χίλια μύρια κύματα και αφού ο Δήμος «συνδιαλέγονταν» με τη μητρόπολη, έτσι που πήγε να την καταστήσει ιδιοκτήτη και αφού τελικά το πάρκο “σώθηκε” μετά από την πρωτοβουλία δημοτικών συμβούλων, αρχικά, προχώρησε σε μεγάλη ανάπλαση. Σύγχρονος φωτισμός, σιντριβάνι, θερινός κινηματογράφος, παιδικά χαρά για παιδιά ΑμΕΑ και με τα κτίρια που φιλοξενούν πολλαπλές δράσεις, πολιτιστικές, νεολαίας (το πάνω κτίριο είχε δοθεί ως στέκι για νέους μουσικούς και εικαστικούς δημιουργούς της πόλης) συνέθεταν έναν σύγχρονο πράσινο πολυχώρο αναψυχής και δημιουργίας. Εκεί στο δημοτικό ξύλινο κιόσκι-κυλικείο ήπιαμε τον καφέ μας στον ίσκιο πανύψηλων δέντρων.
Στη συνέχεια κατεβήκαμε την οδό Κατσαντώνη. Η οδός αυτή όπως και οι κάθετοι δρόμοι έχουν εδώ και καιρό αναπλαστεί με φανάρια εκατέρωθεν των πεζοδρομίων και κατά μήκος αυτών γλάστρες και δέντρα, δίνοντας την εντύπωση ότι διασχίζουμε έναν σύγχρονο αστικό δρόμο που προσομοιάζει όμως με δρόμο πάρκου. Επιπλέον σε πολλούς δρόμους απουσίαζαν τα αιωρούμενα καλώδια της ΔΕΗ και οι αντίστοιχες «κολώνες» καθώς υπήρξε υπογειοποίηση των καλωδίων της ΔΕΗ. Ο φωτισμός των δρόμων πλέον γίνεται από μεγάλα φανάρια έγχρωμου φωτισμού. Το πρόγραμμα αυτό βρίσκεται σε εξέλιξη για όλον τον δήμο Κορδελιού Ευόσμου.
Στρίψαμε στον πεζόδρομο της Εθνικής Αντιστάσεως. Ο πεζόδρομος αυτός έχει αναπλαστεί εδώ και χρόνια με επιπλέον φωτισμό , λουλούδια και δεντράκια. Εντύπωση μας προκάλεσε ότι μεγάλο μέρος του πεζόδρομου αλλά και όλη η πλατεία πεζοδρόμου καλύπτονταν από ένα σύγχρονο στέγαστρο συνδυασμού ξύλου και plexiglass. Αυτό το μέρος είναι πρωτοποριακό καθώς αποτελεί έναν υπαίθριο σκεπασμένο πολυχώρο που λειτουργεί και ως παιδότοπος , αλλά και ως χώρος εκδηλώσεων. (Προσομοιάζει με τον σκεπασμένο χώρο της Θέρμης συν ότι επεκτείνεται και στην πλατεία πεζοδρόμου). Περιττό να πούμε ότι όλα τα μαγαζιά και καταστήματα ήταν γεμάτα με κόσμο και μάλιστα όχι μόνο από το Ελευθέριο Κορδελιό.
Συνεχίσαμε και φτάσαμε στην Ανδρέα Παπανδρέου. Εντύπωση μας προκάλεσε το γεγονός της αναμόρφωσης τόσο του δρόμου όσο και των πεζοδρομίων έχοντας την εικόνα ενός σύγχρονου εμπορικού δρόμου με πρασίνισμα ανά διαστήματα, καθώς και η απουσία πολλών αυτοκινήτων και αυτό γιατί πιο κάτω λειτουργεί το υπόγειο δημοτικό πάρκο που είναι δωρεάν για τους κατοίκους.
Διασχίσαμε όλη την Ανδρέα Παπανδρέου και φτάνοντας στο ύψος του 1ου Δημοτικού εντύπωση μας έκανε τόσο η όψη του σχολείου όσο και το προαύλιό του. Είχε προστεθεί κατά μήκος των αιθουσών διδασκαλίας επιπλέον στέγαστρο σε μορφή συνεχόμενων ομπρελών καθώς και η περίφραξη του προαυλίου κατά μήκος της Ανδρέα Παπανδρέου ήταν ένας συνδυασμός σίδερου με πίνακες διάσημων ζωγράφων μέσα σε ειδικά διαμορφωμένα plexiglass, αντικαθιστώντας τα «κλασικά» σιδερένια κιγκλιδώματα.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς την οδό Κ. Καραμανλή. Και εκεί διαπιστώσαμε ότι όλος ο δρόμος είχε φανάρια και λουλούδια κατά μήκος των πεζοδρομίων δίνοντας μια εντυπωσιακή εικόνα. Κατεβήκαμε τον δρόμο αυτόν φτάνοντας στη Μοναστηρίου. Διαβήκαμε την υπέργεια γέφυρα και φτάσαμε στο πρώην Στρατόπεδο Ζιάκα. Υπήρχε και υπόγεια διάβαση για τα αυτοκίνητα, διάβαση που ένωνε την Πάνω πόλη με το πρώην στρατόπεδο Ζιάκα, αλλά και τη περιοχή της Διαλογής, καθώς έχει γίνει μεγάλος δρόμος από την κάτω πλευρά των γραμμών του τρένου μέχρι την περιοχή της Διαλογής.
Στον πολυχώρο του πρώην στρατοπέδου Ζιάκα είδαμε παιδιά, γονείς παππούδες γιαγιάδες απερίσπαστα να βρίσκονται είτε στην μεγάλη παιδική χαρά είτε αμέριμνα να κάθονται στα παγκάκια μέσα στο απέραντο πράσινο που έχει δημιουργηθεί. Σε κάποια γωνιά του Στρατοπέδου είδαμε το γήπεδο ποδοσφαίρου, σε άλλη –στο μέρος του υπαίθριου θεάτρου- να δίνουν θεατρική παράσταση ερασιτεχνική ομάδα θεάτρου του Α.Π.Θ. ( ο πολυχώρος αυτός είναι συνδεδεμένος με πολλούς φορείς όλου του πολεοδομικού συγκροτήματος και έχει μεταβληθεί σε σημείο αναφοράς για όλη την πόλη της Θεσσαλονίκης). Προχωρήσαμε προς την κεντρική πλατεία του πάρκου, εκεί που είναι το φεστιβαλικό κέντρο λαϊκής παράδοσης και πολιτισμού. Μάθαμε ότι έχει καθιερωθεί στον χώρο αυτόν να γίνεται ετήσιο φεστιβάλ λαϊκής παράδοσης και πολιτισμού έχοντας όχι μόνο πανελλαδικό χαρακτήρα αλλά και πανευρωπαϊκό.
Παραδίπλα υπάρχει το πέτρινο μεγάλο κτήριο που υποστηρίζει τέτοιες δραστηριότητες έχοντας πτέρυγες που η κάθε μια αντιπροσωπεύει εκθεσιακά την κάθε περιοχή της Ελλάδας. Η πτέρυγα της Μακεδονίας, της Ηπείρου, της Ρούμελης, της Κρήτης, της Πελοποννήσου, της Θράκης, των Επτανήσων, των Κυκλάδων μαζί με τα Δωδεκάνησα και τα νησιά βορείου Αιγαίου. Δυτικά το πάρκο ήταν «κλειστό» από συστοιχία χιλιάδων δέντρων ώστε να προφυλάσσεται οπτικά και περιβαλλοντικά από τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις των ΕΛΠΕ. Το πάρκο πήρε αυτή τη μορφή καθώς ο Δήμος αντιστάθηκε σθεναρά σε εξαγγελθέντα σχέδια που πρόκριναν εμπορευματοποίηση του χώρου.
Φεύγοντας από εκεί επισκεφτήκαμε την συνοικία της Διαλογής. Η περιοχή αυτή μετά την λειτουργία του μεγάλου πάρκου και την οδική σύνδεση με την υπόλοιπη πόλη έχει αλλάξει όψη. Πολλοί κάτοικοι έχουν επιλέξει να μένουν πλέον σε αυτή τη γειτονιά. Ο φωτισμός της, οι δρόμοι τα δέντρα, την έχουν μεταβάλει σε ένα προάστιο πρασίνου, σε έναν κήπο θα λέγαμε μέσα στον αστικό ιστό.
Αλλαγή όψης διαπιστώσαμε και στην 5η συνοικία, καθώς τα προβλήματα με τη συνθήκη ΣΕΒΕΖΟ έπαψαν να υπάρχουν και ο δήμος την ξεχασμένη αυτή περιοχή την έχει αναβαθμίσει σε μια καλαίσθητη γειτονιά.
Βασική αιτία όλων αυτών είναι η συμμόρφωση των ΕΛΠΕ με τους περιβαλλοντικούς όρους και η απόφασή να μετριάσουν κατά πολύ πχ τη δυσοσμία επιλέγοντας «κλειστού τύπου» δεξαμενές λυματολάσπης, κατάλληλα φίλτρα και το πολύ σημαντικό. Έχουν φυτευτεί 10.000 δέντρα κατά μήκος των ΕΛΠΕ και κάθε σκέψη επέκτασης των βιομηχανικών δραστηριοτήτων έχει εγκαταλειφθεί. Μάλιστα μακροπρόθεσμα η εταιρία που πλέον την διοίκηση την ελέγχει το δημόσιο σχεδιάζει την μετεγκατάσταση των εγκαταστάσεων σε χώρο ασφαλή για τους κατοίκους , αλλά και για την ίδια την επιχειρηματική δραστηριότητα. Σε αυτό συνετέλεσε η σθεναρή διεκδίκηση των διοικήσεων του Δήμου που βρέθηκαν μπροστάρηδες των κινημάτων των πολιτών για διεκδίκηση καλύτερων περιβαλλοντικών όρων, καλύτερης ζωής.
Τελευταία επισκεφθήκαμε το σύγχρονο νεοανεγερθέν σχολικό συγκρότημα στο οικόπεδο «Τρανού» που για χρόνια απαγορευόταν οποιαδήποτε ανέγερση λόγω της ΣΕΒΕΖΟ καθώς και τα νηπιαγωγεία και παιδικούς σταθμούς που έχουν γίνει στις οδούς Σιατίστης και Ούλαφ Πάλμε αντίστοιχα.
Η όλη αυτή περιήγηση έκανε εντύπωση στους φίλους μου οι οποίοι/ες καθώς διαπίστωσαν την μεγάλη πρόοδο αυτής της πόλης, από ωραία έγινε ωραιότερη και που από άκρη του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης έγινε Κέντρο!
Το κείμενο αναρτήθηκε στον προσωπικό λογαριασμό του Θοδωρή Μπαλτά στο facebook. Ο Θοδωρής Μπαλτάς είναι δημοτικός σύμβουλος Κορδελιού Ευόσμου.
