Η ανταλλαγή δημοτικής περιουσίας, η οποία προέκυψε από κοινωνικό συντελεστή, μπορεί και να ήταν συμφέρουσα. Έχει να κάνει με την οπτική γωνία που βλέπει κανείς την υπόθεση.
Σ’ αυτόν το δήμο υπήρξε δήμαρχος που αντάλλαξε κανονικό κλειστό γυμναστήριο, το οποίο χτίστηκε με χρήματα της Γενική Γραμματείας Αθλητισμού και του πρώην δήμου Ελευθερίου Κορδελιού, με ανύπαρκτο γυμναστήριο που «ΘΑ» έχτιζαν για το δήμο αυτοί που γκρέμισαν το υπαρκτό γυμναστήριο! Αντάλλαξε λοιπόν εκείνος ο κύριος δήμαρχος κάτι υπαρκτό με κάτι ανύπαρκτο χωρίς να υπογράψει κανένα χαρτί. Φυσικά το νέο γυμναστήριο ούτε χτίστηκε, ούτε θα χτιστεί. Θα παραμείνει ανύπαρκτο.
Κοιτώντας λοιπόν τα πράγματα από την παραπάνω οπτική γωνία, είναι λογικό κάποιοι να θεωρούν πως η ανταλλαγή δημοτικής περιουσίας, που προέκυψε από κοινωνικό συντελεστή, ήταν συμφέρουσα γιατί ο δήμος κάτι έδωσε και κάτι πήρε, έστω κι αν κάποιοι άλλοι φωνάζουν ότι έδωσε πολλά και πήρε λίγα. Μάλιστα η ανταλλαγή έγινε με χαρτιά και δεν ήταν λόγια του αέρα σαν το ανύπαρκτο γυμναστήριο που θα αντικαθιστούσε το υπαρκτό.
Αυτό βέβαια που καλούνται να απαντήσουν όλοι είναι από ποια οπτική γωνία θα έβλεπαν τα πράγματα εάν επρόκειτο για την προσωπική τους περιουσία και όχι για την περιουσία του δήμου;
Βασίλης Κιμ.
