Με αφορμή τη διαφήμιση από διάφορους υποψηφίους, μέσω του facebook, της εκπλήρωσης των θρησκευτικών τους καθηκόντων δημοσιεύουμε ένα στιχούργημα του Άρη Μπιτσώρη που αλιεύσαμε από το βιβλίο του ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΣΤΙΧΟΣ. Μπορεί να γράφτηκε το 2006 αλλά είναι διαχρονικό
ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ
Δημοτικές οι εκλογές, μέρες μείνανε λίγες
κι οι υποψήφιοι πέφτουνε στο πλήθος σαν τις μύγες.
***
Δε λείπουν από βάφτιση. Σε γάμους, σε κηδείες
πονέσανε τα χέρια τους από τις χειραψίες.
***
Αγώνας Μακεδονικός χτες στη δοξολογία
από τους υποψήφιους μέσα στη εκκλησία.
***
Μεγάλος ο συνωστισμός μπρος στην Ωραία Πύλη
δίπλα στις γαλανόλευκες ένα τσαμπί σταφύλι.
***
Όλοι διαγκωνίζονταν να είναι πρώτη μούρη
και πέσανε στ’ αντίδωρο σαν να ’ταν κανναβούρι.
***
Ευνοημένοι οι ψηλοί, τους βλέπεις με το πρώτο
μειονεκτική όμως των κοντών η θέση ρε γαμώτο.
***
Μες στους ψηλούς κι ένας κοντός, χάθηκε, δε φαινόταν
κι όλο στις μύτες των ποδιών συνέχεια σηκωνόταν.
***
Για το σταυρό των εκλογών τη σταύρωση υπέστη
«κουράγιο», έλεγε μέσα του, «κι ο Λάζαρος ανέστη».
***
Ακόμα και στο Γολγοθά θα ανεβεί άμα λάχει,
ρωτάτε εμένα να σας πω τι είναι αυτοί οι Βλάχοι.
***
Μια σκέψη μου ’ρθε προς στιγμήν, στα χέρια να τον πάρω
να μ’ έχει σαν βαφτισιμιός νονό του και κουμπάρο.
***
Στο ευσεβές το πλήρωμα να δείξω το παιδάκι
να του κρεμάσω στο λαιμό και ένα σταυρουδάκι.
8-10-2006
