Το πρωί σε δημοσιογραφική εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού πανελλήνιας εμβέλειας, ένας επικοινωνιολόγος, θέλοντας να μιλήσει για την αξία των δημοσκοπήσεων, που είναι «φωτογραφίες» συγκεκριμένης στιγμής, είπε πως και οι εκλογές είναι «φωτογραφία» της στιγμής που τις κορνιζάρουμε για τέσσερα χρόνια.
Να μας συγχωράει ο απίστευτος επικοινωνιολόγος, που προφανώς έγινε επικοινωνιολόγος χωρίς να έχει διδαχθεί βασικά μαθήματα κοινωνιολογίας ή απλά δηλώνει επικοινωνιολόγος ή τον παρουσιάζουν ως επικοινωνιολόγο, αλλά στοιχειωδώς το μυαλό μας κόβει και δεν είμαστε τόσο μεγάλα χαϊβάνια όσο μας περιγράφει.
Γνωρίζουμε πως όταν απαντάμε σε μια δημοσκόπηση δεν εκλέγουμε κυβέρνηση ή περιφερειακή αρχή ή δημοτική αρχή και δεν καθορίζουμε το μέλλον μας, ενώ όταν ψηφίζουμε στις εκλογές τις εκλέγουμε, θα τις «λουστούμε» και θα καθορίσουμε το μέλλον το δικό μας και το μέλλον των παιδιών μας. Γνωρίζουμε λοιπόν τη διαφορά να απαντήσουμε σε μια δημοσκόπηση με αυτήν του να πάμε στην κάλπη και να ψηφίσουμε.
Προφανώς και ο συγκεκριμένος επικοινωνιολόγος, όπως και άλλοι επικοινωνιολόγοι, γνωρίζει πως σε μια δημοσκόπηση απαντούν γύρω στους 1.000 ανθρώπους ενώ στην κάλπη προσέρχονται εκατομμύρια. Σίγουρα θα γνωρίζει επίσης πως πολλοί που αρνούνται να πάρουν μέρος σε δημοσκοπήσεις, προσέρχονται να ψηφίσουν.
Η απόφασή μας μπροστά στην κάλπη δεν είναι «φωτογραφία» της στιγμής που την κορνιζάρουμε για τέσσερα χρόνια. Είναι βασική λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τις δημοσκοπήσεις. Σίγουρα μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτές. Εάν όμως χρειαστεί να ζήσουμε χωρίς την κάλπη σίγουρα θα περνάμε περίοδο σαν αυτήν της επταετίας. Καταλαβαίνουμε λοιπόν τη σοβαρή διαφορά που έχουν η κάλπη και η δημοσκόπηση. Κι όμως, ο κύριος επικοινωνιολόγος ξεστόμισε τέτοια ηλιθιότητα αλλά κανένας από τους παραβρισκόμενους δεν αντέδρασε.
Γ. Παπαδ.