Το να προσεγγίζει ένα άρθρο όσο γίνεται πιο αντικειμενικά μια κατάσταση είναι άλλο πράγμα και είναι άλλο πράγμα η διολίσθηση στη γελοιότητα.
Για παράδειγμα όσον αφορά τις εθνικές εκλογές, άλλοι λένε πως θα είναι πρώτη η Νέα Δημοκρατία και άλλοι λένε πως θα είναι πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιος από τους δύο θα είναι πρώτος. Το ότι άλλος αρθρογράφος ισχυρίζεται ότι θα είναι πρώτη η Νέα Δημοκρατία και άλλος αρθρογράφος ισχυρίζεται ότι θα είναι πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να κάνει με το πώς προσεγγίζει ο καθένας το θέμα.
Το ότι προσεγγίζεται η πρωτιά στις εθνικές εκλογές με τον παραπάνω τρόπο, δηλαδή ότι κάποιο από τα δύο κόμματα θα είναι πρώτο, δεν είναι έλλειψη αντικειμενικότητας απέναντι στα άλλα κόμματα, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει κανένας δημοσιογράφος ή αρθρογράφος που να λέει ότι θα βγει πρώτο το ΠΑΣΟΚ ή το ΚΚΕ ή το ΜΕΡΑ25 ή η Ελληνική Λύση, επειδή με κάποιον τρόπο έχει χειραγωγηθεί. Το να έλεγε κάποιος δημοσιογράφος ή αρθρογράφος ότι είναι δυνατόν το βράδυ των εκλογών να δούμε στην πρώτη θέση το ΠΑΣΟΚ ή το ΚΚΕ ή το ΜΕΡΑ25 ή την Ελληνική Λύση, δεν θα τον καθιστούσε αντικειμενικό αλλά γελοίο.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις δημοτικές εκλογές. Το ποιοι υποψήφιοι δήμαρχοι μπορούν να κερδίσουν είναι κάτι αντικειμενικό. Εξαρτάται από τους ίδιους, τους υποψηφίους δημοτικούς συμβούλους τους, τη δυναμική που έχει το ψηφοδέλτιό τους, την ιστορική και πολιτική συγκυρία. Το να γραφτεί ότι όλοι ξεκινάνε με τις ίδιες πιθανότητες να κερδίσουν τις εκλογές δεν καθιστά τον δημοσιογράφο ή τον αρθρογράφο αντικειμενικό, αλλά τον καθιστά καραγκιόζη.
Εάν κάποιος γράψει κάτι που δεν μπορεί να συμβεί ούτε εάν κατέβουν εξωγήινοι στη γη, δεν θα καταστήσει αντικειμενικό ούτε τον εαυτό του ούτε το Μέσο Ενημέρωσης που έγραψε την απίστευτη θεωρία του. Θα καταστήσει Δελφινάριο το Μέσο Ενημέρωσης και νούμερο της επιθεώρησης τον εαυτό του.
Σ.
