Τρίτη, 23 Απριλίου, 2024
ΑρχικήΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΟΡΔΕΛΙΟΥ-ΕΥΟΣΜΟΥΣεβόμαστε έναν μεγαλύτερο και σηκωνόμαστε για να κάτσει…

Σεβόμαστε έναν μεγαλύτερο και σηκωνόμαστε για να κάτσει…

Έναν μεγαλύτερο τον σεβόμαστε και σηκωνόμαστε για να κάτσει εκείνος στο λεωφορείο, στο τραμ, στο τρόλεϊ, στο μετρό.

Έναν μεγαλύτερο τον σεβόμαστε και του δίνουμε τη σειρά μας στην ουρά ενός σούπερ μάρκετ, στην ουρά ενός ταμείου, στην ουρά μιας τράπεζας, στην ουρά για να πάρουμε πασατέμπο, σάμαλι, παγωτό, φιστίκια Αιγίνης, sam sekeri, μαλλί της γριάς, παστέλι με το μέλι.

Έναν μεγαλύτερο δεν γίνεται να τον σεβόμαστε ως μεγαλύτερο όταν αυτός δίνει το κακό παράδειγμα όχι απλά σε προσωπικό επίπεδο αλλά σε κοινωνικό επίπεδο. Έναν μεγαλύτερο δεν γίνεται να τον σεβόμαστε όταν αλλάζει παράταξη όχι γιατί διαφώνησε με αυτήν στην οποία βρίσκεται, αλλά γιατί θέλει να πάει σε μια παράταξη που έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει διοίκηση. Έναν μεγαλύτερο δεν γίνεται να τον σεβόμαστε όταν μεταφέρει στην πολιτική το τραγούδι «θα ζήσω ελεύθερο πουλί κι όχι κορόιδο στο κλουβί». Έναν μεγαλύτερο δεν γίνεται να τον σεβόμαστε όταν οι συνεργασίες του δεν είναι προγραμματικές αλλά διοικητικές.

Τον σεβασμό στην άποψή του και στις πράξεις του ο καθένας, είτε είναι μεγάλος είτε είναι μικρός στην ηλικία, τον κατακτά, τον κερδίζει. Ούτε τον απαιτεί, ούτε τον έχει δεδομένο εξαιτίας των χρόνων της ηλικίας του. Μάλιστα απέναντι σ’ έναν μικρότερο σε ηλικία μπορούμε να είμαστε πιο ελαστικοί για κάποιο στραβοπάτημά του. Μπορούμε να τον δικαιολογήσουμε λόγω μικρής εμπειρίας. Απέναντι σ’ έναν μεγάλο σε ηλικία, που φιλοδοξεί μάλιστα να δώσει μαθήματα σε μικρότερους, δεν μπορούμε να είμαστε καθόλου ελαστικοί.

Ο σεβασμός δεν είναι κλιμακτήριος που έρχεται υποχρεωτικά μετά από κάποια ηλικία. Ο σεβασμός στο πρόσωπό μας είναι το αποτέλεσμα των πράξεων μας. Ο σεβασμός δεν είναι κάποιος τίτλος τιμής που αποδίδεται υποχρεωτικά μετά από κάποια ηλικία. Ο σεβασμός δεν κερδίζεται για κάτι συγκεκριμένο που κάναμε στη ζωή μας, αλλά για το άθροισμα της συνολικής μας συμπεριφοράς, αφού τα στερνά τιμούν τα πρώτα.

Αν ο σεβασμός αποδίδονταν με βάση την ηλικία ή τον πρότερο έντιμο ή ηρωικό βίο, τότε ο Φιλίπ Πεταίν θα είχε πεθάνει ως ήρωας της Γαλλίας και όχι όπως πέθανε. Όποιος δεν ξέρει ποιος ήταν ο Φιλίπ Πεταίν, τι έκανε και πώς πέθανε, μπορεί να κάνει μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο.

Γ. Παπαδ.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΑ