Με τον παρακάτω τρόπο σχολίασε στο facebook ο γνωστός δημοσιογράφος της Θεσσαλονίκης Βασίλης Σαρρηγιαννίδης το δημοσίευμα της «Αγκίδας» με τίτλο «Η κουλτούρα των δικαστικών προσφυγών της διοίκησης Μανδαλιανού»:
«Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα σε κάθε δημότη, σε κάθε κάτοικο του ιστορικού δήμου Κορδελιού Ευόσμου. Αγαπητοί συνάδελφοι της “Αγκίδας”, συνοδοιπόροι στην αναζήτηση της αλήθειας. Δική μας υποχρέωση είναι, η επί ίσοις όροις στον κάθε πολίτη, στον κάθε εκλεγμένο που υπηρετεί την κοινωνία, να παρέχουμε το βήμα να εκφράζει τις απόψεις του, εννοείται βέβαια με αποδείξεις και όχι με ενδείξεις. Αυτό κάναμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε για όλα τα θέματα. Εσείς στην ιστοσελίδα σας και εγώ στις τηλεοπτικές μου εκπομπές.
Στο ζήτημα του ΘΕΠΑΝ ειδικά, την αποκλειστική ευθύνη για την τροπή του θέματος την έχει η διοίκηση του δήμου και όσοι χειρίζονται το ζήτημα. Θέλω να πιστεύω ότι όλοι όσοι εμπλέκονται στην υπόθεση έχουν ένα κοινό σημείο. Το ΘΕΠΑΝ να μην χαθεί από την περιουσία του δήμου Κορδελιού Ευόσμου. Όμως με βάση τα όσα ακούστηκαν στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου αλλά και σε συνεντεύξεις που έγιναν, φάνηκε ότι κάποιοι υπέπεσαν σε λάθη και έθεσαν σε κίνδυνο την απώλεια της δημοτικής περιουσίας χωρίς ακόμη να μας εξηγήσουν γιατί το έκαναν. Τα αποδεικτικά στοιχεία υπάρχουν σε εικόνα και ήχο και κανείς πλέον δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει. Αυτά τα αδιάσειστα στοιχεία αποτέλεσαν έμπνευση στον χαρισματικό κ. Άρη Μπιτσώρη ο οποίος με την σατυρική πένα του είπε αλήθειες που είναι σκληρές αλλά όχι ψευδείς.
Ο σατιρικός ποιητής γενικά, εστιάζει σε γεγονότα και στιγμές προσώπων χωρίς να έχει προσβλητική διάθεση απέναντι στη προσωπικότητα και στα χαρακτηριστικά των σατιριζόμενων, αλλά στις πράξεις τους και τα λεγόμενα τους. Ο αντιδήμαρχος κ. Κώστας Αμανατιάδης του οποίου την πολυετή προσφορά στα κοινά του τόπου δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς, ως βαθύς γνώστης της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού τα οποία πολλές φορές υπερασπίστηκε, γνωρίζει ότι η αρχαία Αθηναϊκή δημοκρατία αναπτύχθηκε σε υγιέστερη μορφή λόγω και της κοινωνικής σάτιρας της θεατρικής κωμωδίας του Αριστοφάνη. Άρα —πιστεύω προσωπικά — θα ήταν ατόπημα σε προεκλογική μάλιστα περίοδο να εμπλακεί σε μία δικαστική περιπέτεια στην οποία αυτός θα πρέπει να αποδείξει ότι δεν “είναι ελέφαντας”. Όχι αυτός που θέλει να καταστήσει κατηγορούμενο.
Η Δικαιοσύνη όταν εκδικάζει μία υπόθεση συκοφαντικής δυσφήμισης δια του τύπου, ζητά από τον κατήγορο να διαβάσει ο ίδιος τα κείμενα τα οποία θεωρεί ότι τον προσβάλλουν. Με άλλα λόγια ο κ. Αμανατιάδης ενώπιον των δικαστών και των ακροατών, θα πρέπει να διαβάσει ο ίδιος τα σατιρικά κείμενα του κ. Μπιτσώρη που πιστεύει ότι τον προσβάλλουν. Εννοείται φυσικά και να αποδείξει ότι αυτά που γράφει ο λαϊκός ποιητής είναι ψέματα και δεν συνέβησαν ποτέ.
Όσο και να διαφωνούμε με τις απόψεις των άλλων, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε για τη συνεχή ανάπτυξη της Δημοκρατίας μας είναι να επιτρέπουμε σε όλους, χωρίς προσωπεία να μιλούν ελεύθερα με γνώμονα την αλήθεια. Λογοκρισία και δημοκρατία δεν συνδυάζονται».
