Δευτέρα, 14 Οκτωβρίου, 2024

Η ΜΟΥΣΑ ΜΟΥ

Χρόνια πολλά, να ’στε καλά, φίλοι αγαπημένοι

σάτιρα αυτοδιοικητική σήμερα έχω γραμμένη,

***

με αφορμή πολιτικούς που κρέμασαν τα μούτρα

μα τι να πεις, τόση φαιά ουσία έχουν στην κούτρα.

***

Πολιτικός που κριτική-σάτιρα δεν αντέχει

τότε είναι ελάχιστος στ’ αξίωμα που κατέχει.

***

Ο γέρος ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ο Κύρκος

και ο Φλωράκης που ήτανε θυμόσοφος ο τύπος

***

γουστάρανε τη φάτσα τους στην γελοιογραφία

οι ελάχιστοι μηνύανε, χάναν την ψυχραιμία.

***

Όλοι δε οι δημιουργοί είχαν υιοθετήσει

πολιτικό που του ’κανε κλικ να τον σατιρίσει.

***

Θυμάμαι τον αείμνηστο Δημητριάδη-Φώκο

του Τσάτσου η κότα απέκτησε μερίδιο στον θώκο.

¨Γιατί με κότα αγκαζέ;¨ ο Τσάτσος λέει στον Φώκο

¨αυτό με ρώτησε, υπουργέ, κι εκείνη ρε γαμώτο¨.

***

Εγώ που ’μαι κατώτερος στο Δήμο ψάχνω λεία

και μου ’κατσε ένα πρόσωπο∙ του ’χω αδυναμία.

***

Αστείρευτη, έμπνευσης πηγή. Των στίχων μου είναι μούσα

δίχως εκείνον μια ζωή άνοστη ως τώρα ζούσα.

***

Όσο μου απευθύνεται γραπτώς ή κι αν μιλάει

κι αν βρίζει, ακόμα πιο καλά την πένα μου ξυπνάει.

***

Εκείνη όσο την τσιγκλάς φρουμάζει σαν κριάρι

σαν ποταμού κατεβασιά∙ πυρ και ορμή Βαρδάρη.

***

Βαδίζουμε για εκλογές, θα έχουμε δηλώσεις,

ατάκες του Αρμόδιου έτσι και απομονώσεις,

***

βιβλία τόσα θα γραφούν, τόμοι  αριθμημένοι

χαμόγελο στα χείλη τους να δουν οι πικραμένοι.

Άρης Μπιτσώρης

- Advertisement -
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΑ