Ο δήμος Κορδελιού Ευόσμου δεν είναι ούτε ταινία με τον Αλ Πατσίνο, ούτε ταινία με τον Βιτόριο Γκάσμαν για να χρειάζεται άρωμα γυναίκας.
Ο δήμος Κορδελιού Ευόσμου δεν χρειάζεται ούτε άρωμα γυναίκας, ούτε άρωμα άντρα, ούτε φρου φρου και αρώματα.
Ο δήμος Κορδελιού Ευόσμου χρειάζεται δήμαρχο που χωρίς δεύτερες σκέψεις να λέει πως το Θεματικό Ευρυζωνικό Πάρκο Νεολαίας Ελευθερίου Κορδελιού ανήκει στο δήμο, πως η δυσοσμία προέρχεται από τα ΕΛΠΕ και πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα γιατί δεν μπορεί να υπάρξει άλλη ανοχή, πως οι μαθητές του δήμου δεν μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν μάθημα σε υπόγεια και κίμπο, πως ο δεύτερος μεγαλύτερος δήμος της βόρειας Ελλάδας δεν μπορεί να μην έχει στάδιο και κολυμβητήριο.
Αυτά χρειάζεται ο δήμος Κορδελιού Ευόσμου. Μπορεί να τα κάνει αυτά κάποιος είτε είναι άντρας είτε είναι γυναίκα; Αυτός ή αυτή κάνει για δήμαρχος. Αυτό ενδιαφέρει τους δημότες και όχι το άρωμα γυναίκας ή το άρωμα άντρα.
Το άρωμα γυναίκας από μόνο του δεν λέει απολύτως τίποτα, γιατί γυναίκα ήταν και η Μάργκαρετ Θάτσερ και οι ημέρες τις διακυβέρνησής της ήταν οι πιο συντηρητικές που έχει ζήσει η Μεγάλη Βρετανία, για να μην ξεχνιόμαστε.
Όσον αφορά κάτι πονηρούς που νομίζουν ότι με εξυπνάδες περί σεξισμού θα σταματήσει να ασκείται κριτική και θα «πετιέται η μπάλα στην εξέδρα» για μην απαντηθούν μείζονα προβλήματα του δήμου μας, είναι βαθιά νυχτωμένοι.
Γ. Παπαδ.