Τρία χρόνια δήμαρχος δεν έκανε τίποτα για το Ειδικό Σχολείο του Κορδελιού, δεν πίεσε για να πάρει χρηματοδότηση προκειμένου να χτιστεί κτήριο σε χώρο άνωθεν της περιφερειακής οδού που προορίζεται γι’ αυτόν το σκοπό, απέρριψε άλλες λύσεις που τις έκρινε ο ίδιος οικονομικά ασύμφορες και τώρα προσπαθεί να επιβάλει, εκθέτοντας και τα μέλη της διοίκησής του και προπαντός τους εκπαιδευτικούς, την αντιεπιστημονική και αντιπαιδαγωγική λύση του στοιβάγματος των μαθητών του 24ου και του 19ου Δημοτικών Σχολείων Ευόσμου στο νεοανεγερθέν κτήριο του 24ου προκειμένου να μεταφέρει τους μαθητές του Ειδικού Σχολείου στο κτήριο του 19ου.
Για να δικαιολογήσει μάλιστα την αντιπαιδαγωγική και αντιεπιστημονική λύση που ο ίδιος σκέφτηκε και εμμονικά προωθεί, διατυμπανίζει σε κάθε ευκαιρία, παρ’ όλο που λέει πως δεν θέλει να το κάνει, πως είναι ευαίσθητος απέναντι στα παιδιά του Ειδικού Σχολείου γιατί το ξέρει ο ίδιος το πρόβλημα επειδή το έζησε προσωπικά. Και άμα είναι έτσι γιατί δεν πίεσε με κάθε τρόπο να λυθεί το πρόβλημα και τώρα ψάχνει να φορτώσει τη λύση του στις ράχες των μαθητών και των γονιών του 24ου και του 19ου Δημοτικών Σχολείων Ευόσμου;
Ο κύριος Μανδαλιανός είναι η κλασική περίπτωση όλων εκείνων των πολιτικών που για να καλύψουν όσα στραβά έκαναν φώναζαν πως ήταν αγωνιστές του Πολυτεχνείου. Κάποιοι μάλιστα φώναζαν και για τον ήρωα πατέρα τους που τραυματίστηκε στο Τεπελένι και κατόπιν πολέμησε τους Γερμανούς. Ο Κλεάνθης Μανδαλιανός είναι ίδιος ο Σπύρος Παπαδόπουλος στην τηλεοπτική σειρά «Οι απαράδεκτοι» που θυμόταν όποτε ήθελε το Πολυτεχνείο.
Ευτυχώς που η ηλικία του δημάρχου δεν αφήνει περιθώρια να ήταν αγωνιστής του Πολυτεχνείου, αλλιώς μπορεί να το ακούγαμε κι αυτό στο βωμό της προσπάθειάς του να στοιβάξει τους μαθητές του 24ου και του 19ου Δημοτικών Σχολείων Ευόσμου. Ίσως βέβαια ακούσουμε ότι ήταν αγωνιστής του Πολυτεχνείου ο πατέρας του. Τον βλέπουμε τον κύριο Μανδαλιανό με τη φόρα που έχει πάρει να δικαιολογήσει την αντιεπιστημονική συστέγαση των δύο σχολείων, επικαλούμενος την προσωπική του ευαισθησία απέναντι στο Ειδικό Σχολείο, να τραγουδάει από το μικρόφωνο του Δημοτικού Συμβουλίου Μπακαλάκο και Τζεφρώνη και συγκεκριμένα «Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες και εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες»! Δεν γνωρίζουμε βέβαια αν θα φτάσει να τραγουδήσει τον τελευταίο στίχο που λέει «κι όσα μας είχε τάξει ήτανε λαγοί με πετραχήλια».
Κώστας Καρακώστας
