Ο δήμαρχος Κορδελιού Ευόσμου προσπαθεί να λανσάρει ως κοινωνική ευαισθησία την προσπάθειά του να στοιβάξει σαν σαρδέλες τους μαθητές των 19ου και 24ου Δημοτικού Σχολείου Ευόσμου στο νεοανεγερθέν κτήριο του 24ου, προκειμένου να μεταστεγάσει το Ειδικό Σχολείο του Κορδελιού στο κτήριο του 19ου.
Δεν είναι βέβαια εύκολο να καταπιεί ο κόσμος ως κοινωνική ευαισθησία τη σαρδελοποίηση των μαθητών δύο σχολείων, όπως δεν είναι δυνατόν να καταπιεί ως κοινωνική ευαισθησία την έξωση περίπου 130 μαθητών από το σχολείο τους για να στεγαστούν σ’ αυτό περίπου 30 μαθητές.
Για το λόγο αυτό ο δήμαρχος πρέπει να προσθέσει κάτι προκειμένου να πείσει πως προβαίνει σ’ αυτήν την ενέργεια λόγω κοινωνικής ευαισθησίας. Τι κάνει λοιπόν ο δήμαρχος; Κατά τον αγιασμό του Ειδικού Σχολείου του Κορδελιού απευθύνθηκε στους γονείς και τους είπε πως μπορεί να τους καταλάβει γιατί ήταν στη θέση τους.
Ο δήμαρχος έρχεται χιλιοστός ίσως και εκατομμυριοστός και καταϊδρωμένος. Μας τα είπαν κι άλλοι αυτά πριν από αυτόν. Έχουμε δει κι έχουμε δει Άτομα με Ειδικές Ανάγκες να συμμετέχουν σε κυβερνήσεις που τσαλαπατούν τα δικαιώματα των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες.
Αυτά, λοιπόν, τα «ήμουν κι εγώ στη θέση σας» είναι λόγια του αέρα. Όταν κάποιος αισθάνεται τους γονείς των μαθητών του Ειδικού Σχολείου, κάνει τα αδύνατα δυνατά για να λυθεί το πρόβλημα της στέγασής του σε αξιοπρεπή χώρο. Ε όχι λοιπόν ο δήμαρχος που δεν έκανε τίποτα επί τρία χρόνια, που δεν άστραψε και βρόντηξε στους αρμοδίους, που δεν είπε ούτε μισή κουβέντα, να παριστάνει τον κοινωνικά ευαίσθητο επειδή θα κάνει έξωση σε 130 παιδιά για να τα στοιβάξει με άλλα 140 παιδιά, προκειμένου να στεγάσει στο δικό τους κτήριο 30 παιδιά. Ε όχι και κορώνες του δημάρχου ότι αυτός ξέρει γιατί βρέθηκε σ’ αυτήν τη θέση. Αφού βρέθηκε σ’ αυτήν τη θέση ας έλυνε στα τρία χρόνια το πρόβλημα.
Καμαρώστε κοινωνική ευαισθησία. Δεν ζητάω δραχμή από την πολιτεία για το Ειδικό Σχολείο γιατί εκείνη έχει να επιδοτήσει την Aagean με εκατομμύρια ευρώ, αλλά πετάω έξω από το σχολείο τους μαθητές για να βάλω άλλους. Φανταστείτε τον κύριο Μανδαλιανό να χρεωνόταν την επίλυση του στεγαστικού προβλήματος της χώρας. Αντί να χτίσει σπίτια, θα επέβαλε σε κάθε οικογένεια να πάρει μερικούς ακόμα στο σπίτι της. Μα τέτοια κοινωνική ευαισθησία; Τα κλάματα κοντεύουν να μας πιάσουν από τη συγκίνηση.
Βασίλης Κιμ.
Αφού ο δήμαρχος ήταν στη θέση των γονέων του Ειδικού Σχολείου και μπορεί να τους καταλάβει…