Κατά την ενιαία παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου 2021 στο δήμο Κορδελιού Ευόσμου, βρεθήκαμε για μία ακόμα φορά μπροστά στην αποκαρδιωτική εικόνα που παρουσιάζει η φιλαρμονική του δεύτερου μεγαλύτερου δήμου της Βόρειας Ελλάδας. Έντεκα όλοι κι όλοι οι εκτελεστές. Έξι έπαιζαν κρουστά και πέντε έπαιζαν πνευστά. Από τα πνευστά μόνο ένα όργανο ήταν βαρύτονο, ένα αλτικόρνο. Ένα αλτικόρνο και τέσσερις τρομπέτες. Προκειμένου να καλυφθούν τα κενά, όσο ήταν δυνατόν, έπαιζε και ο ίδιος ο αρχιμουσικός.
Σύλλογοι του Ελευθερίου Κορδελιού ξεσηκώθηκαν προκειμένου να ξαναγίνουν δύο παρελάσεις γιατί με την ενιαία παρέλαση, κατά τη γνώμη τους, υποβαθμίστηκε το Ελευθέριο Κορδελιό. Πώς θα γίνουν δύο παρελάσεις; Θα χωριστεί αυτή η Φιλαρμονική στη μέση. Και το ένα μόνο βαρύτονο χάλκινο πνευστό σε ποια από τις δυο παρελάσεις θα πάει; Θα χωρίσουν το αλτικόρνο στη μέση; Ή μήπως σε κάποιο από τα δύο Δημοτικά Διαμερίσματα θα γίνει παρέλαση με μαγνητόφωνο; Αλήθεια, ξέρουν οι εκπρόσωποι των Συλλόγων που ξεσηκώθηκαν κάποια επαρχιακή πόλη που να γίνεται παρέλαση με μαγνητόφωνο; Μόνο στα χωριά γίνεται τέτοιο πράγμα. Οι πόλεις έχουν Φιλαρμονική.
Η αλήθεια είναι ότι καθόλου δεν νοιάζει τον γράφοντα εάν γίνει μία ή εάν γίνουν δύο παρελάσεις, εφόσον οι Σύλλογοι του Ελευθερίου Κορδελιού θεωρούν ότι υποβαθμίζεται το Δημοτικό τους Διαμέρισμα χωρίς την παρέλαση. Ας γίνουν και τρεις παρελάσεις. Αυτό που πραγματικά με εκπλήσσει είναι το γεγονός ότι Πολιτιστικοί Σύλλογοι δεν θεωρούν υποβάθμιση ολόκληρου του δήμου αυτήν την εικόνα που παρουσιάζει η Φιλαρμονική του δήμου και θεωρούν υποβάθμιση του Δημοτικού τους Διαμερίσματος την ενιαία παρέλαση. Πραγματικά θα περίμενα από Πολιτιστικούς Συλλόγους να ασχοληθούν πρώτα με την Φιλαρμονική και μετά με την παρέλαση. Η εικόνα της Φιλαρμονικής ενός δήμου είναι η εικόνα του Πολιτισμού αυτού του δήμου, είναι η εικόνα της άποψης που έχει αυτός ο δήμος για τον πολιτισμό.
Δεν εκπλήσσομαι όμως. Εγκαινιάστηκε το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στο Ελευθέριο Κορδελιό, προσκλήθηκαν όλοι οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι Ευόσμου και Κορδελιού και παρόντες με εκπροσώπους ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Γινόταν τα εγκαίνια ενός τέτοιου σύγχρονου θεάτρου σε μια άδεια αίθουσα με την τρανταχτή απουσία πρώτα και κύρια των Πολιτιστικών Συλλόγων του δήμου. Άλλα σχόλια περιττεύουν.
Βασίλης Νταρ.