Επειδή μερικοί προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε τα Ελληνικά μας και να παίξουν με τα «είπα, αλλά εννοώ κι εσείς δεν εννοείτε τι εννοώ», είναι άλλο πράγμα το «δεν είμαι πολιτικός» και άλλο πράγμα το «δεν ήμουν πολιτικός». Η Ελληνική γλώσσα είναι πλούσια. Το ότι δεν ήμουν μέχρι χθες πολιτικός είναι μια διαπίστωση. Το «δεν είμαι πολιτικός», ενώ είμαι βουλευτής ή δημοτικός σύμβουλους, πολύ περισσότερο ενώ είμαι πρωθυπουργός ή δήμαρχος, όχι μόνο δεν ισχύει αλλά είναι και τραγικό. Ακόμα και αυτοί που δηλώνουν τεχνοκράτες πρωθυπουργοί και υπουργοί, πολιτική ασκούν, απλά θέλουν να παρουσιάσουν την πολιτική που ασκούν ως ρεαλιστική, σε αντίθεση με τη λαϊκιστική πολιτική των πολιτικών! Αυτοί που δηλώνουν μη πολιτικοί προσπαθούν να παρουσιάσουν την πολιτική που ασκούν, και που πηγαίνει κόντρα στα συμφέροντα και στην τσέπη της πλειονότητας των πολιτών, ως επιβεβλημένη.
Το να φωνάζεις λοιπόν ότι δεν είσαι πολιτικός ενώ είσαι πρωθυπουργός, δήμαρχος, υπουργός, αντιδήμαρχος, βουλευτής, δημοτικός σύμβουλος είναι τραγικό γιατί με αυτόν τον τρόπο προσπαθείς να πείσεις τον κόσμο ότι ο τρόπος που λειτουργείς δεν είναι πολιτικάντικος και ότι επίσης γι’ αυτόν το λόγο δεν έχεις πολιτικές ευθύνες ή ότι οι πολιτικές σου ευθύνες είναι διαφορετικές από αυτές ενός πολιτικού. Το να δηλώνεις ότι δεν είσαι πολιτικός ενώ κατέχεις θέση πολιτικής εξουσίας, είναι απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών, γιατί, αν δεν το έχουν καταλάβει ορισμένοι, η πολιτική ούτε είναι ούτε πρέπει να είναι επάγγελμα, ώστε η πολιτική ιδιότητα να πιστοποιείται από κάποιο ΙΕΚ. Το «δεν είμαι πολιτικός» ενώ ασκώ εξουσία πολιτική, δεν υπάρχει. Το ζήτημα είναι τι πολιτικός είναι ο καθένας και αυτό δεν φανερώνεται από τα ωραία και στρογγυλεμένα λόγια, αλλά από το ποιου τα συμφέροντα εξυπηρετεί η πολιτική που ασκείται.
Ας σταματήσουν λοιπόν ορισμένοι να παίζουν με την Ελληνική γλώσσα γιατί υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, πράγμα που δεν θέλουμε να πιστεύουμε ότι το κάνουν επίτηδες. Ας σταματήσουν να παίζουν με την Ελληνική γλώσσα, με τους θεσμούς, με σοβαρά ζητήματα και με θάρρος ας πάρουν την πολιτική ευθύνη για όσα κάνουν. Να πουν ξεκάθαρα τις πολιτικές τους επιλογές και να κριθούν γι’ αυτές. Δεν γίνεται και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος.
Σ.Μ.