Από τις ιατρικές αντιφάσεις, περάσαμε στις παιδαγωγικές αντιφάσεις.
Από εκεί που η μάσκα βοηθούσε στη μετάδοση του κορωνοϊού γιατί θα την πιάναμε με τα χέρια μας και γιατί θα ίδρωνε και θα καθόταν πιο εύκολα πάνω της ο ιός, φτάσαμε στη μονή μάσκα που βοηθάει να μην μεταδοθεί ο κορωνοϊός, φτάσαμε στη συζήτηση για τη διπλή μάσκα που βοηθάει ακόμα περισσότερο να μην μεταδοθεί ο κορωνοϊός, φτάσαμε και στη συζήτηση για τη χειρουργική μάσκα που είναι ακόμα καλύτερη για να μην μεταδίδεται ο κορωνοϊός! Τελικά οι μάσκες ήταν απαραίτητες και οι θεωρίες ότι δεν ήταν απαραίτητες απέρρεαν από το γεγονός ότι δεν υπήρχαν μάσκες.
Από τη θεωρία ότι δεν είναι σωστό να υπάρχουν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας ανοιχτά και σε άλλες περιοχές κλειστά σχολεία της ίδιας εκπαιδευτικής βαθμίδας, φτάσαμε στη θεωρία ότι δεν υπάρχει πρόβλημα άλλα παιδιά της ίδιας τάξης να πηγαίνουν στο μάθημα και άλλα όχι, γιατί κατοικούν στον δήμο Κορδελιού Ευόσμου στον οποίο έχει επιβληθεί ολικό lockdown ενώ το σχολείο τους βρίσκεται σε άλλο δήμο.
Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι δεν είναι κακό οι μαθητές που κατοικούν στο δήμο Κορδελιού Ευόσμου να κάνουν μάθημα διαδικτυακά με άλλους καθηγητές και άλλους συμμαθητές, αφού έτσι θα έκαναν εάν ήταν άρρωστοι. Εάν ήταν άρρωστοι! Δεν είναι όμως! Είναι μια χαρά, αλλά δεν πάνε στο σχολείο γιατί στον τόπο κατοικίας τους επιβλήθηκε ολικό lockdown.
Πόσο παιδαγωγικά σωστό είναι το παραπάνω; Όσο παιδαγωγικά σωστή ήταν εκείνη η απίστευτη θεωρία που εκφράστηκε ότι τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα όταν είναι περισσότερα μέσα σε μια τάξη! Να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε μέσα στην πανδημία του covid-19…
Βασίλης Κιμ.