*του Βασίλη Σαρρηγιαννίδη
Σε ένα από τα ημερολόγια του, ο μεγάλος νομπελίστας ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης κατέγραφε με ιδιαίτερη οξύτητα το χάλι των νεοελλήνων της εποχής του χωρίς να φείδεται κατηγοριών και εξοστρακισμών. Αυτό που τον ταλάνιζε, ήταν ο χωρισμός της Ελλάδας σε δύο μέτωπα: το λαϊκίστικο αριστερό και το εθνικιστικό δεξιό. Παράλληλα διέκρινε μία καταρρακωμένη ελίτ, εκδικητική, με λερωμένο μητρώο και συνθήκες που δεν είχαν καμία σχέση με τις συνθήκες του τόπου.
Ουσιαστικά η κατάσταση που διέκρινε ο Σεφέρης έχει μεγάλες ομοιότητες με την σημερινή, σε πολλούς δήμους. Έλεγε: «Αποκαρδιωμένος όπως πάντα ύστερα από κάτι τέτοια, μολονότι τα είδα τόσες και τόσες φορές, όπου η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία και η γενική αναπηρία της ηγετικής τάξης, σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις»
Δείτε, ο ένας δεν τους ξέρει, ο άλλος τους ξέρει, ο άλλος ψάχνει διάψευση, ο πρώτος όλων είναι σε διαρκή σύγχυση, τα έχει χάσει. «Τι καλά καθόμουν στο γραφείο μου, τι ήθελα και έμπλεξα με όλους αυτούς» ίσως να λέει στο τέλος κάθε δύσκολης μέρας και πριν ξημερώσει η καινούργια.
Ευνουχισμένοι διανοούμενοι, μικροί ανίκανοι και τυφλοί κυβερνήτες. Ο άνθρωπος κατάντησε πραμάτεια.
Τα ίδια γίνονται και στον «Μάκβεθ» του Ουϊλιαμ Σαίξπηρ. Εκεί οι μάγισσες είναι συναρπαστικές επειδή αμφισβητούν τη φυσική σειρά των πραγμάτων, καθώς και τις αντιλήψεις για τη μοίρα και την ελεύθερη βούληση. Εμφανιζόμενες σε βασικές στιγμές ψάλλουν προφητείες, πυροδοτούν τη λαχτάρα του Macbeth για το θρόνο και χειρίζονται τη σκέψη του:
“Είναι ένα στιλέτο που βλέπω μπροστά μου, η λαβή προς το χέρι μου;
Έλα, άσε με να σε συγκρατήσω.
Δεν σε έχω, και όμως σε βλέπω ακόμα.
Δεν είσαι, θανατηφόρα όραση, λογική.
Ή μήπως είσαι
ένα στιλέτο του νου, μια ψεύτικη δημιουργία,
προχωρώντας από τον θερμό καταπιεσμένο εγκέφαλο; “
(Πράξη II, σκηνή 1)
King Macbeth
*Ο Βασίλης Σαρρηγιαννίδης είναι δημοσιογράφος, παρουσιαστής τηλεοπτικών εκπομπών και Digital Marketer. Είναι μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου Μακεδονίας-Θράκης. www.tvreporters.gr