Ο νέος είναι ωραίος αλλά ο παλιός είναι και ωραίος και αλλιώς…

0
39
TEST

Η χθεσινή βραδιά ήταν συγκλονιστική. Πρέπει να πάω πολύ πίσω για να θυμηθώ παρόμοιο αγώνα σε οποιοδήποτε άθλημα. Από ένα σημείο και πέρα θύμιζε αγώνα επιβίωσης. Το έβλεπες στα πρόσωπα και των δύο. Το έβλεπες στις διατάσεις που έκαναν συνεχώς για να μην τους ρίξουν κάτω οι κράμπες, για να μπορέσουν να συνεχίσουν. Όποιος έχει κάνει αθλητισμό καταλάβαινε χθες ότι ήταν στιγμές, προς το τέλος του αγώνα, που το πνεύμα ήθελε να τρέξει στην μπάλα, αλλά το σώμα αρνείτο να ανταποκριθεί στα κελεύσματα του πνεύματος.

Ο νέος ήταν ωραίος και ήμουν με τον νέο λίγο λόγω της εθνικότητάς του, λίγο λόγω της καταγωγής του, λίγο λόγω του ονόματος του παππού του, λίγο γιατί τον θεωρώ πιο κοντά στην ηλικία μου από τον παλιό (εδώ γελάμε), λίγο γιατί μ’ αρέσει να είμαι με τους νέους που ιδρώνουν γιατί στο πρόσωπό τους βλέπω τον εαυτό μου. Ο νέος έκανε τα αδύνατα δυνατά για να το γυρίσει. Δεν είναι λίγο να ισοφαρίζεις τον παλιό σε 2-2 ενώ έχανες με 2-0 και μάλιστα όχι έναν οποιονδήποτε παλιό, αλλά το νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης. Ο νέος ήταν ωραίος και έδωσε όλες του τις δυνάμεις. Μέχρι που με έκανε να αρχίζω να πιστεύω ότι θα τα καταφέρει, μέχρι που με έκανε να πιστέψω ότι κούρασε τον κατά 11 χρόνια μεγαλύτερό του παλιό.

Ο παλιός όμως τελικά ήταν και πιο ωραίος και αλλιώς! Όλη την ώρα που με επιφυλάξεις προσπαθούσα να πιστέψω ότι ο παλιός κουραζόταν, εκείνος απλά κούραζε τον νέο. Κέρδιζε εύκολους πόντους και έκανε τον νέο να φτύνει αίμα για να κερδίσει εκείνος τους πόντους του. Ο παλιός έτρεχε όταν χρειαζόταν, ενώ τις περισσότερες φορές έβαζε τον νέο να τρέχει σαν τρελός. Όταν ο νέος κατάλαβε τι γινόταν, τι έκανε ο παλιός, ήταν πολύ αργά. Ίσως βέβαια, ακόμα και να το καταλάβαινε πιο νωρίς, να μην μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο από αυτό που έκανε. Ο παλιός ήταν αλλιώς και για να μπορέσει να φτάσει ο νέος έστω σ’ αυτό το 2-2 έπρεπε να τρέχει ασταμάτητα σε αντίθεση με τον παλιό που έτρεχε όταν έπρεπε.

Ο νέος έκανε το καθήκον του. Ο παλιός όμως ήταν και πιο ωραίος και αλλιώς! Ο νέος έχει χρόνια μπροστά του. Φαίνεται ότι μπορεί να γίνει και ο ίδιος το νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης. Ίσως σε ένα, δύο, τρία χρόνια να το πετύχει δουλεύοντας κοπιαστικά, όπως δουλεύει, και αποκτώντας την εμπειρία του παλιού. Χωρίς την εμπειρία δεν πηγαίνεις πουθενά. Μερικοί ίσως να έβγαλαν το συμπέρασμα ότι ο παλιός κέρδισε γιατί είναι σε καλύτερη φυσική κατάσταση από τον νέο και γιατί έχει μεγαλύτερη αντοχή. Μπορεί όμως και να κάνουν λάθος. Απλά ο παλιός ξέρει να χρησιμοποιεί τις αναπνοές του, σε αντίθεση με τον νέο που ακόμα δεν έμαθε να τις συντηρεί. Ο παλιός ξέρει να επιβιώνει σε έναν τέτοιο σκληρό αγώνα που θα κρατήσει και τέσσερις και πέντε, ίσως και έξι ώρες. Ο νέος δεν ξέρει να το κάνει ακόμα αυτό. Θα μάθει όμως.

Μέχρι να μάθει όμως ο νέος θα είναι απλά ωραίος, ενώ ο παλιός θα είναι και ωραίος και αλλιώς! Βέβαια όταν ο νέος θα μάθει, τότε κάποιος άλλος θα είναι νέος και ωραίος ενώ ο ίδιος θα είναι ο παλιός και ο αλλιώς. Έτσι είναι ο αθλητισμός και όσοι λιώσαμε παπούτσια κάνοντας χιλιάδες χιλιόμετρα στα στάδια ξέρουμε ακριβώς πως είναι και ο νέος και ο παλιός. Ο νέος είναι σίφουνας. Ο παλιός ξέρει να διαχειρίζεται τις δυνάμεις του, μα πιο πολύ ξέρει να διαχειρίζεται τις δυνάμεις του αντιπάλου για να είναι αυτός ο τελικός νικητής. Ο παλιός έχει αναγάγει τον αθλητισμό σε τέχνη!

Β.Χ.