Ήταν ένα τεράστιο καράβι που πάνω του λειτουργούσαν διάφορες επιχειρήσεις. Μία από αυτές ήταν επιχείρηση κατασκευής ρολογιών. Ο διευθυντής του τμήματος που κατασκεύαζε ωρολόγια έκρινε πως οι μηχανικοί που είχε στο τμήμα του ήταν όλοι άχρηστοι. Αντί να βρει τρόπο για να αυξήσει την παραγωγικότητα με το προσωπικό που είχε, πήγε στον Πρώτο Καπετάνιο και ζήτησε να μετατεθεί ο Πρώτος Μηχανικός του καραβιού στο τμήμα ρολογιών για να ανέβει οι παραγωγικότητα του τμήματος! Ο Πρώτος Καπετάνιος του απάντησε ότι αυτό είναι αδύνατο γιατί τότε θα μείνει το καράβι στη μέση του ωκεανού. Ο διευθυντής όμως του τμήματος παραγωγής ρολογιών επέμεινε και απαίτησε να πάρει στο τμήμα του τον Πρώτο Μηχανικό. Φώναξε ο Πρώτος Καπετάνιος τον Δεύτερο, για να πάρει μία δεύτερη γνώμη μετά την τόσο μεγάλη επιμονή του διευθυντή του τμήματος κατασκευής ρολογιών και του έθεσε το ζήτημα. Ο Δεύτερος επανέλαβε αυτά που είπε κι ο Πρώτος. Ο διευθυντής παραγωγής ρολογιών έφυγε όλο νεύρα και άρχισε να βροντοφωνάζει παντού ότι το καράβι δεν το κυβερνάει ο Πρώτος αλλά ο Δεύτερος Καπετάνιος και ότι ο Πρώτος είναι έρμαιο του Δεύτερου. Τον ανόητο διευθυντή δεν τον ένοιαζε καθόλου αν το καράβι θα μείνει στη μέση του ωκεανού. Εκείνος ήθελε για το μαγαζάκι του τον καλύτερο του πλοίου. Εκείνος όπως και οι περισσότεροι ανόητοι θα παινευόταν ότι το δικό του τμήμα είχε αυξημένη παραγωγή κι ας βούλιαζε το καράβι πάνω στο οποίο συντελέστηκε η αυξημένη παραγωγή ρολογιών. Ο διευθυντής παραγωγής ρολογιών ήταν ένας ανόητος από τους πολλούς που κυκλοφορούνε.
Σοπωσίας
