Το να πρωτεύεις ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος είναι μία προσωπική δουλειά σε δημοτικές εκλογές που έχουν καταντήσει δήθεν άχρωμες, δήθεν άοσμες και δήθεν άγευστες, που έχουν καταντήσει δηλαδή αηδία. Τρέχεις, κάνεις τον προσωπικό σου αγώνα, έχεις μεγάλο κύκλο και τελικά καταφέρνεις να πρωτεύεις σε σειρά εκλογικών μαχών ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Ως υποψήφιος δήμαρχος τα πράγματα είναι διαφορετικά γιατί πρέπει να συνδυάσεις την προσωπική δουλειά δεκάδων ανθρώπων, την προσωπική δουλειά ανθρώπων που δεν τους νοιάζει καθόλου η παράταξη παρά το πώς θα πάρουν οι ίδιοι πολλές ψήφους για να μπορέσουν να διαπραγματευτούν τη θέση που θέλουν. Άλλη η τέχνη της προσωπικής δουλειάς και άλλη η τέχνη του συγκερασμού προσωπικών δουλειών, γιατί συλλογική δουλειά αυτήν την αηδία δεν την λες. Έτσι ο πρώτος με διαφορά ψήφων δημοτικός σύμβουλος, όταν αποφασίζει να γίνει δήμαρχος μπορεί όχι μόνο να μην εκλεγεί, αλλά μπορεί να χάσει και από κάποιον που ως δημοτικός σύμβουλος δεν είχε πάρει ποτέ στη ζωή του ούτε έναν σταυρό.
Περ.