Καθόμαστε σ’ ένα μεγάλο τραπέζι παραγεμισμένο με φαγιά για να φάνε κι οι κότες! Φαγητά, σαλάτες, ορεκτικά, πιοτά, αναψυκτικά, τα πάντα. Σε κάποια στιγμή, καθώς πάω να σπάσω μία φέτα ψωμί, πέφτει από τα χέρια μου μια βούκα. Πάω να την κλωτσήσω για να την σπρώξω κάτω από το τραπέζι. Χωρίς να το καταλάβω ο διπλανός μου έχει σκύψει κι έχει αρπάξει τη βούκα, πριν προλάβω να την κλωτσήσω! Με κοιτάζει με αυστηρότητα μα όχι με κακία! Εγώ τον κοιτάζω απορημένος καθώς μάζεψε μια βούκα ψωμί από κάτω για να μην την κλωτσήσω, ενώ το τραπέζι είναι παραγεμισμένο με φαγητά! Και τότε κάνει κάτι ακόμα πιο εκπληκτικό! Κρατάει με ευλάβεια τη βούκα μέσα στα δυο του χέρια, σκύβει την φιλάει δακρυσμένος και την τρώει, ενώ τον κοιτάζουν όλοι όσοι κάθονται στο τραπέζι! Έχουμε μείνει όλοι άναυδοι! Μας κοιτάζει έναν γύρο όλους και διασταυρώνει την ματιά του με τη ματιά καθενός από εμάς! Μετά το βλέμμα του μένει στο γεμάτο τραπέζι!
– Έτσι έκαναν οι δικοί μας όταν ήρθαν από την πατρίδα και είπαν το ψωμί ψωμάκι, λέει με τρεμάμενη από τη συγκίνηση φωνή!
Κάνουμε ώρα να συνέλθουμε! Σηκώνει ψηλά το ποτήρι το κρασί!
– Στην υγειά μας! Στο ψωμί μας, λέει και μ’ αυτόν τον τρόπο διαλύει την αμηχανία.
Το βράδυ καθώς φεύγουμε κι ακόμα αισθάνομαι το ρίγος από τη σκηνή που διαδραματίστηκε με τη βούκα το ψωμί, ο Κ. με κάνει να συγκλονιστώ ακόμα περισσότερο!
– Θα σου πω κάτι, αλλά από το ένα το αυτί θα μπει και από το άλλο θα βγει!
– Πες, του λέω!
– Έζησε δύο χρόνια χωρίς ηλεκτρικό, νερό και θέρμανση!
Μου έρχεται ζάλη και δεν είναι από το ποτό! Έκανα να κοιμηθώ μια εβδομάδα! Έκοψα τον καφέ, το τσιγάρο και το ποτό για ένα μήνα! Για ένα μήνα έτρωγα μία μικρή φέτα ψωμί, τρεις φορές την ημέρα! Προσπαθούσα να δω πως είναι να ζήσεις δύο χρόνια σε αστικό περιβάλλον χωρίς πράγματα που θεωρείς βασικά! Προσπαθούσα να δω πως είναι η ανέχεια! Μαρτύριο! Μετά τις πρώτες ημέρες, όταν ερχόταν η ώρα να φάω τη βούκα το ψωμί, πρώτα το φιλούσα δακρυσμένος και δεν το έκανα μόνο γιατί έτσι έκαναν οι πρόγονοι όταν ήρθαν από την πατρίδα! Μου έμεινε συνήθεια! Συνεχίζω να φιλάω με ευλάβεια το ψωμί πριν το βάλω στο στόμα!
Σ.Ι.Μ.
