Με τη διαδικασία του επείγοντος ξεκίνησε την Πέμπτη στη Βουλή, σε επίπεδο κοινοβουλευτικής Επιτροπής (στην Ολομέλεια θα πάει την Πέμπτη 22/2), η συζήτηση της «σύμβασης παραχώρησης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της ΟΛΘ ΑΕ». Η ψήφισή της είναι προϋπόθεση για να ολοκληρωθεί η διαδικασία ιδιωτικοποίησης του λιμανιού της Θεσσαλονίκης στη «South Europe Gateway Thessaloniki» (SEGT), την κοινοπραξία που σύστησαν οι «Deutsche Invest Equity Partners GmbH», «Belterra Investments Ltd.» και «Terminal Link SAS».
Με την εξέλιξη αυτή, αλλά και τη διαδικασία που επέλεξε η κυβέρνηση να φέρει στη Βουλή τη σύμβαση, επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά την αποφασιστικότητά της να «τρέξει» βασικούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου, όπως αυτοί έχουν να κάνουν με τη μετατροπή της Ελλάδας σε κόμβο Ενέργειας και συνδυασμένων μεταφορών, για την υλοποίηση των οποίων προκρίνεται ότι σε αυτήν τη φάση βοηθάει η ιδιωτικοποίηση συνολικά του λιμενικού συστήματος της χώρας.
Ως προς αυτό, στην αιτιολογική έκθεση της σύμβασης αναφέρεται με σαφήνεια ότι «στόχοι της αξιοποίησης», όπως χαρακτηρίζεται η ιδιωτικοποίηση, είναι: «α) Η ανάδειξη της στρατηγικής σημασίας του λιμένα, με την ένταξή του σε ένα ευρύτερο δίκτυο μεταφορών μετά και τη σύνδεσή του με το σιδηροδρομικό δίκτυο, η υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων, η ανάδειξη του κομβικού του ρόλου στη Βαλκανική χερσόνησο και την Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και αντιμετώπιση του ανταγωνισμού στην περιοχή και β) η δημιουργία ενός ευρύτερου γεωγραφικά και στρατηγικά διαμετακομιστικού εμπορικού κέντρου».
Σημειώνεται ακόμα ότι η νομική κατοχύρωση της σύμβασης «συνδέεται αναμφίβολα με την εμπέδωση κλίματος επενδυτικής ασφάλειας και σταθερότητας και με την παγίωση της σχετικής πολιτικής επιλογής από την πλειοψηφία του ελληνικού Κοινοβουλίου».
Την πρώτη μέρα της συζήτησης, αυτό που κυριάρχησε και σηματοδοτεί πώς θα εξελιχθεί αυτή και στη συνέχεια, ήταν οι ύμνοι στις επενδύσεις και την ανάπτυξη, από τους εκπροσώπους της κυβέρνησης και τους ομιλητές όλων των αστικών κομμάτων. Ήταν χαρακτηριστική η φράση του εισηγητή της ΝΔ για την κυβέρνηση, ότι «δικαιώνει την πολιτική της ΝΔ», δείχνοντας ότι «ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει».
Βέβαια, στη σύμβαση αναφέρεται ρητά σχετικά με τις θέσεις εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα ότι «η ανάληψη συμβατικής δέσμευσης για συγκεκριμένο αριθμό θέσεων εργασίας ή και επιπέδων αποδοχών (…) θα ήταν προβληματική από πλευράς δικαίου των κρατικών ενισχύσεων»!
Όσο για διαφωνίες που εκφράστηκαν ως προς το «μοντέλο» λειτουργίας του λιμανιού, αν θα είναι ιδιωτικοποιημένο ή υπό «δημόσιο έλεγχο», ήταν σαφές ότι πρόκειται για ενστάσεις που απηχούν ανησυχίες τμημάτων του κεφαλαίου που βλέπουν να «χάνουν» από την ιδιωτικοποίηση. Εξάλλου, και υπό δημόσιο έλεγχο, τόσο ο ΟΛΠ όσο και ο ΟΛΘ και τα άλλα μεγάλα λιμάνια λειτουργούν για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων (π.χ. εφοπλιστές, μεταφορικές εταιρείες κ.λπ.).
