Είναι αυτοί που «σπάνε» από μόνοι τους ,είναι αυτοί που θέτονται σε παύση, είναι και εκείνοι που διακόπτονται βίαια.
Η κατάληξη των πρώτων οφείλεται στη ρεαλιστική ροή των πραγμάτων, ο κύκλος ολοκληρώνεται φυσιολογικά, χωρίς να αφήνει εναπομένοντα αισθήματα πικρίας.
Η κατάσταση των δεύτερων είναι περισσότερο οπτιμιστική ,η ελπίδα για την αναζωπύρωση των δεσμών δεν χάνεται, απλώς η εκάστοτε χρονική περίοδος δεν ευνοεί τη συνέχεια μεσοπρόθεσμα. Για το λόγο αυτό τίθεται μια άνω τελεία.
Η λήξη των τελευταίων οφείλεται συνήθως σε εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες. Η βιαιότητα έγκειται στο ότι η διακοπή προέρχεται από τον ίδιο τον άνθρωπο -πράγμα που εν μέρει είναι καταπραϋντικό γιατί ίσως να υπάρχει αιτία- αλλά πιθανώς να προκαλείται από κάτι ανώτερο του ανθρώπου -εκεί είναι που δύσκολα η αιτία είναι εμφανής ή και αρκετή για να πείσει των ανθρώπινο νου.
Οι δεσμοί έχουν τη δυνατότητα να είναι πολλών ειδών. Φιλικοί, ερωτικοί, επαγγελματικοί, συγγενικοί.
Συγγενείς είναι αυτοί με τους οποίους μοιραζόμαστε το ίδιο αίμα, οικογένεια όμως μας κάνει η πίστη. Για αυτό μπορεί να θεωρήσουμε ανθρώπους με τους οποίους δεν έχουμε καμία εξ αίματος σύνδεση, οικογένεια. Αντιστρόφως, δυνάμεθα να σταματήσουμε να θεωρούμε οικογένεια τους συγγενείς μας, γιατί πολύ απλά εκλείπει το συστατικό της πίστης, την εμπιστοσύνης, της έστω μερικής ανιδιοτέλειας. Η συγγένεια είναι σχέσεις που σαν δώρα μας δίνονται εκ γενετής και ύστερα μαχόμαστε να τις κάνουμε να ανθίσουν. Αυτή είναι και η διαφορά με τα υπόλοιπα είδη δεσμών, εκείνοι αποκτιούνται και κατακτιούνται στην πορεία ,χωρίς να υπάρχει το προνόμιο της εξ αίματος σύνδεσης.
Είναι προνόμιο διότι υποτίθεται πως καταρρίπτει όλα τα είδη διακρίσεων, είσαι αποδεκτός παρά τις συνήθειες σου, δεν κρίνεις και δεν κρίνεσαι για τις επιλογές σου, ούτε για πράξεις άλλων που σε επηρέασαν, είσαι αποδεκτός παρά το όνομα σου.
Αυτό δε σημαίνει πως δε μπορεί να βρεθεί τέτοιου είδους σχέση εκτός συγγένειας, μπορεί να υπάρξει τέτοιος δεσμός εντός και εκτός αυτής ,και το αίσθημα είναι ανεκτίμητο.
Εν τέλει σημασία έχουν οι δεσμοί (ανεξαρτήτως του είδους) που θα σε βοηθήσουν να δεις διαφορετικά αυτό που θεωρείται προσωπική πραγματικότητα, θα σε βοηθήσουν να δεις και την πραγματικότητα που ζεις μαζί με άλλους και θα σε κάνουν να θέλεις να ζεις μαζί τους. Αυτοί που θα σε αφήσουν να πέσεις αλλά θα σου δείξουν πως να σηκωθείς, που θα σου μάθουν να εμπιστεύεσαι μόνο τις δικές σου δυνάμεις, που θα σου μάθουν να εκτιμάς.
Είναι αυτοί οι άνθρωποι που θέλουν να σε βλέπουν να μεγαλώνεις.
Αυτοί που σου μαθαίνουν πως μια ζωή στην οποία αγάπησες ,έζησες.
Charles
